วันพุธที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

พิธีฉัน


พิธีฉัน
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต                                   พระผู้มีพระภาคเจ้าทางเป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้
อะระหะโต,สัมมาสัมพุทธัสสะ.                        ชอบได้โดยพระองค์เอง
                                                                                                                        ( ครั้ง)
 อิติปิ โส ภะคะวา,                                            ก็กิตติศัพท์อันงามของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น
ได้ฟุ้งไปแล้วอย่างนี้ว่า
                                                                        เพราะเหตุอย่างนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น
อะระหัง,                                                          เป็นผู้ไกลจากกิเลส
สัมมาสัมพุทโธ,                                               เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
วิชชาจะระณะสัมปันโน,                                  เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจะระณะ
สุคะโต,                                                            เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี
โลกะวิทู                                                           เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง
อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ,                       เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้
อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า
สัตถา เทวะมะนุสสานัง,                                  เป็นครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
พุทโธ,                                                              เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม
ภะคะวา ติ.                                                       เป็นผู้มีความจำเริญจำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ดังนี้
สฺวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม,                          พระธรรม เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ดีแล้ว
สันทิฏฐิโก,                                                      เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นได้ด้วยตนเอง
อะกาลิโก,                                                         เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้และให้ผลได้ไม่จำกัดกาล
เอหิปัสสิโก,                                                      เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกะผู้อื่นว่าท่านจงมาดูเถิด
โอปะนะยิโก,                                                    เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว
ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหี ติ,                                    เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ดังนี้
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,          สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด ปฏิบัติดีแล้ว
อุชุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,          สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด
ปฏิบัติตรงแล้ว
ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต                           สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด ปฏิบัต
สาวะกะสังโฆ,                                                 ธรรมเพื่อความเปนเครื่องออกจากทุกข์แล้ว
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต                            สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด
สาวะกะสังโฆ,                                                 ปฏิบัติสมควรแล้ว
ยะทิทัง,                                                           ได้แก่บุคคลเหล่านี้คือ
จัตตาริ ปุริสะยุคานิ                                          คู่แห่งบุรุษ คู่
อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา,                                      นับเรียงตัวบุรุษได้ บุรุษ
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,                      นั่นแหละ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
อาหุเนยโย,                                                       เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้บูชา
ปาหุเนยโย,                                                      เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะทีเขาจัดไว้ต้อนรับ
ทักขิเณยโย,                                                     เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน
อัญชะลีกะระณีโย,                                            เป็นผู้ที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชลี
อะนุตตะรัง ปัญญักเขตตัง โลกัสสา ติ,             เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่าดังนี้
(บทสวด ชะยะมังคะละอัฏฐะกะ คาถา และอานิสังสะคาถา )

ไม่มีความคิดเห็น: