พระอาจารย์พระครูประกาศพุทธพากย์ปฏิบัติบูชาภาวนาที่พระธาตุฮังฮุ้ง เมืองเชียงรุ้ง สิบสองปันนา ยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน การภาวนานั้น ดำเนยินตามมรรคมีองค์ ๘ ประการ ในขั้นตอนของสมาธิจะต้องประกอบกระทำตามมรรค ๓ ข้อคือ ๑ สัมมาวายามะ ๒ สัมมาสติ ๓ สัมมาสมาธิ โดยเฉพราะอย่างยิ่งการปฏิบัติสัมมาสมาธินั้นจะต้องดำเนินไปตามลำดับที่พระพุทธองค์ตรัสสอนไว้ในมหาสติปัฏฐานสูตร คือเริมจาก ฌานที่ ๑ ๒ ๓ ๔ ตามลำดับ เมื่อสามารถทำฌานเข้าออกจนชำนาญที่เรียกว่าวสีแล้ว จึงเรียกได้ว่าเราได้ปฏิบัติมรรคข้อสัมมาสมาธิแล้ว อันเป็นบาทฐานที่จะสามารถดำเนินทางปัญญาต่อไป
สำหรับผู้ทีี่ฝึกใหม่นั้น พ่อแม่ครูอาจาสรย์หลวงตามหาบัวท่านได้แนะนำไว้ในหนังสือปฏิปทาพระธุดงค์กัมมัฏฐานว่า
" กรุณากำหนดเวลาในการเดินจงกรมเอาเอง แต่กรุณากำหนดเผื่อเอาไว้บ้าง เวลากิเลสตัวร้อยเล่ห์พันลวงมาแอบขโมยเอาสิ่งของ จะได้เหลืิอคำภาวนาติดตัวเอาไว้บ้าง ขณะเดินจงกรมพึงกำหนดสติกับคำบริกรรมให้กลมกลืนเป็นอันเดียวกัน ประคองความเพียรด้วยสติสัมปชัญญะ มีใจแน่วแน่ต่อธรรมที่บริกรรม เช่นกำหนดพุทโธ ทุกระยะที่ก้าวเดินไปและถอยกลับมา ชื่อว่าผู้มีความเพียรในท่านั้นๆไม่ขาดวรรคขาดตอนไปในระหว่างตามที่ตนเข้าใจว่าบำเพ็ญเพียรผลคตือความสงบเย็น ถ้าจิตไม่เผลอตัวไปสู่อารมณ์อื่นในระหว่างเสียก่อน ผู้ภาวนาต้องหวังได้ครองความสุขใจในขณะนั้นหรือขณะใดขณะหนึ่งแน่นอน "