มหาสติปัฏฐานสูตร

มหาสติปัฏฐานสูตร

เอวัมเม สุตัง                                                     อันข้าพเจ้า(คือพระอานนทเถระ)ได้สดับมาแล้วอย่างนี้

เอกัง สะมะยัง ภะคะวา                                    สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า

กุรูสุ วิหะระติ                                                   เสด็จประทับอยู่ในหมู่ชนชาวกุรุ นิคมของหมู่ชน

กัมมาสะธัมมัง นามะ กุรูนัง นิคะโม                 ชาวกุรุชื่อกัมมาสธัมมะ

ตัตฺระ  โข ภะคะวา ภิกขู                                   ในกาลนั้นแล  พระผู้มีพระภาคเจ้า

อามันเตสิ ภิกขะโวติ                                        ตรัสเตือนภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ดังนี้

ภะทันเตติ เต ภิกขู ภะคะวะโต ปัจจัตโสสุง      ภิกษุทั้งหลายเหล่านั้น ทูลรับพระพุทฑพจน์ว่า

พระเจ้าข้า ดังนี้

ภะคะวา เอตะทะโวจะ                                      พระผู้มีพระภาคเจ้า จึงตรัสพระพุทธภาษิตนี้ว่า

เอกายะโน อะยัง ภิกขะเว มัคโค                       ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทางนี้เป็นที่ไปอันเอก

(เป็นที่ไปของบุคคลผู้ดียว เป็นที่ไปในที่แห่งเดียว)

สัตตานัง วิสุทธิยา                                           เพื่อความหมดจดวิเศษของสัตว์ทั้งหลาย

โสกะปะริเทวานัง สะมะติกกะมายะ                 เพื่อความก้าวล่วงซึ่งความโศกและความร่ำไร

ทุกขะโทมะนัสสานัง อัฏฐังคะมายะ                เพื่ออัสดงค์ดับไปแห่งทุกข์และโทมนัส

ญายัสสะ อะธิคะมายะ                                     เพื่อบรรลุญายธรรม(ธรรมที่ควรรู้ ธรรมที่ถูก

นิพพานัสสะ สัจฉิกิริยายะ                               คืออริยมรรค)เพื่อกระทำพระนิพพานให้แจ้ง

ยะทิทัง จัตตาโร สะติปัฏฐานา                         ทางนี้คือสติปัฏฐาน ( ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสติ) ๔ อย่าง

กะตะเม จัตตาโร                                              สติปัฏฐาน ๔ อย่างคืออะไรบ้าง?

อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ                                            ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้

๑ กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ                            ย่อมพิจารณาเห็นกายในกายเนื่องๆ อยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา                              มีความเพียรให้กิเลสเร่าร้อน มีสัมปชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง                  พึงนำอภิชฌาและโทมนัส

(ความยินดียินร้าย) ในโลกให้พินาศ

๒ เวทะนาสุ เวทะนานุปัสสี วิหะระติ              เธอย่อมเห็นเวทนาในเวทนาเนื่องๆ อยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา                              มีความเพียรให้กิเลสเร่าร้อน มีสัมปชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง                  พึงนำอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียให้พินาศ

๓ จิตเต จิตตานุปัสสี วิหะระติ                         เธอย่อมพิจารณาเห็นจิตในจิตเนืองๆ อยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา                              มีความเพียรให้กิเลสเร่าร้อน มีสัมปชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง                  พึงนำอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียให้พินาศ

๔ ธัมเมสุ ธัมมานุปัสสี วิหะระติ                      เธอย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมเนืองๆ อยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา                              มีความเพียรให้กิเลสเร่าร้อน มีสัมป่ชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง                  พึงนำอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียให้พินาศ

 อุทเทโศ                                                          จบอุทเทส