สิงคาลสูตร
ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค
เอวัมเม สุตัง, อันจ้าพเจ้า(คือพระอานนทเถร) ได้สดับมาแล้วอย่างนี้ว่า
เอกัง สะมะยัง ภะคะวา, สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า
ราชะคะเห วิหะระติ เสด็จประทับอยู่ในเวฬุวัน อันเป็นที่
เวฬุวะเน กะลันทะกะนิวาเป, ประทานเหยื่อแก่กระแต ไกล้กรุงราชคฤห์
เตนะ โข สะมะเยนะ ครั้งนั้นแล
สิงคาละโก คะหะปะติปตโต, สิงคาลมาณพ บุตรคฤหบดี
กาลัสเสวะ วุฏฐายะ ลุกขึ้นแต่เช้าแล้ว
ราชะคะหา นิกขะมิตฺวา, ออกจากกรุงราชคฤห์
อลฺละวัตโถ อัลละเกโส, มีผ้านุ่งห่มเปียก มีผมเปียก
ปัญชะลิโก ปุถุททิสา นะมัสสะติ, ยกมือประคอง นอบน้อมทิศทั้ง ๖ อยู่
ปุรัตถิมัง ทิสัง ทักขิณัง ทิสัง คือ ทิศเบื้องหน้า, ทิศเบื้องขวา
ปัจฉิมัง ทิสัง อุตตะรัง ทิสัง, ทิศเบื้องหลัง ทิศเบื้องซ้าย
เหฏฐิมัง ทิสัง อุปะริมัง ทิสัง ทิศเบื้องต่ำ ทิศเบื้องบน
อะถะ โข ภะคะวา ปุพพัณหะสะมะยัง สมัยนั้นแล เวลาเช้า พระผู้มีพระภาคเจ้า
นิวาเสตฺวา ปัตตะจีวะระมาทายะ, ทรงนุ่งห่มตามสมณวัตร แล้วทรงบาตรและจีวร
ราชะคะหัง ปิณฑายะ ปาวิสิ. ได้เสด็จเข้าไปสู่กรุงราชคฤห์ เพื่อบิณฑบาต
อัททะสา โข ภะคะวา สิงคาละกัง ได้ทอดพระเนครเห็นสิงคาลกมาณพ
คะหะปะติปัตตัง, บุตรคฤหบดี
กาลัสเสวะ วุฏฐายะ, ลุกขึ้นแต่เช้า
ราชะคะหา นิกขะมิตฺวา, ออกจากกรุงราชคฤห์
อัลละวัตถัง อัลละเกสํง, มีผ้านุ่งผ้าห่มเปียก มีผมเปียก
นะมัสสันตัง ปัญชะลิกัง ปุถุททิสา ยกมือประคอง นอบน้อมทิศทั้ง ๖ อยู่
ปุรัตถิมํง ทิสัง ทักขิณัง ทิสัง, คือ ทิศเบื้องหน้า ทิศเบื้องซ้าย
ปัจฉิมัง ทิสัง ปุริมัง ทิสัง, ทิศเบื้องหลัง ทิศเบื้องซ้าย
เหฏฐิมัง ทิสัง ปุริมัง ทิสัง, ทิศเบื้องต่ำ ทิศเบื้องบน
ทิสฺวานะ สิงคาละกัง คะหะปะติปุตตัง, ครั้นทอดพระเนตรเห็นสิงคาลกมาณพบุครคฤหบดี
เอตะทะโวจะ กินนุ ตะวัง, จึงถามเขาว่า คฤหบดีบุตร เหตุไรหนอ ท่าน
คะหะปะติปุตเต กาลัสเสวะ วุฏฐายะ, จึงลุกขึ้นแต่เช้าแล้ว
ราชะคะหา นิกฺขะมิตฺวา ออกจากกรุงราชคฤห์
อัลละวัตโถ อัลละเกโส, มีผ้านุ่งผ้าห่มเปียก มีผมเปียก
ปัญชะลิโก ปุถุททิสา นะมัสสะติ ยกมือประคอง นอบน้อมทิศทั้ง ๖ อยู่
ปุรัตถิมัง ทิสัง ทุกขิณัง ทิสัง, คือ ทิศเบื้องหน้า ทิศเบื้องขวา
ปัจฉิมัง ทิสัง อัตตะรัง ทิสัง, ทิศเบื้องหลัง ทิศเบื้องซ้าย
เหฏฐิมัง ทิสัง อุปะริมัง ทิสันติ. ทิศเบื้องต่ำ ทิศเบื้องบน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น