พระสูตร

พระสูตร

เอวัมเม สุตัง,                                                    ข้าพเจ้า(พระอานนทเถระ) ได้สดับมาแล้วอย่างนี้

เอกัง สะมะยัง ภะคะวา,                                   สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาค

อันตะรา จะ ราชะคะหัง                                   กับภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่

อันตะรา จะ นาลันทัง                                      ทรงดำเนินสู่ทางไกล

อัทธานะ มัคคะปฏิปันโน โหติ                        ระหว่างกรุงราชคฤห์

มะหะตา ภิกขุสังเฆนะ สัทธิง                           กับนาลันทา

ปัญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ,                               พร้อมด้วยภิกษุประมาณ  ๕๐๐ รูป

สุปปิโยปิ โข ปะริพพาชะโก                             แม้สุปิยปริพาชก

อันตะรา จะ ราชะคะหัง อันตะรา จะ                ก็เดินทางไกลในระหว่าง

นาลันทัง อัทธานะ มัคคะปะฏิปันโน โหติ        เมืองราชคฤห์และนาลันทา

สัทธิง อันเตวาสินา พฺรัมะทัตเตนะ                  พร้อมด้วยทัตตมาณพ

มาณะเวนะ,                                                      ผู้เป็นอันเตวาสิก

ตัตระ สุทัง สุปปิโย ปะริพพาชะโก                  นัยว่าสุปปิยปิริพาชก

อเนกะปะริยาเยนะ พุทธัสสะ อะวัณณัง           กล่าวติเตียนพระพุทธเจ้า

ภาสติ ธัมมัสสะ อะวัณณัง ภาสะติ                   กล่าวติเตียนพระธรรมกล่าวติเตียนพระสงฆ์

โดยอเนกปริยาย

สุปปิยัสสะ ปะนะ ปะริพพาชะกัสสะ               แต่พรหมทัตตมาณพ

อันเตวาสิ พรัมมะทัตโต มาณะโว                     ผู้เป็นอันเตวาสิก

อเนกะปริยาเยน พุทธัสสะ วัณณัง ภาสะติ,      กลับกล่าวสรรเสริญพระพุทะเจ้า

ธัมมัสสะ วัณณัง ภาสะติ,                                 กล่าวสรรเสริญพระธรรม

สังฆัสสะ วัณณัง ภาสะติ,                                 กล่าวสรรเสริญพระสงฆ์ โดยอเนกปริยาย

อิตหะ เต อุโภ อาจะริยันเตวาสี                        เป็นอันว่าอาจารย์ และอันเตวาสิกทั้ง ๒ นั้นมีวาทะ

อัญญะมัญญัสสะ                                             เป็นข้าศึกต่อกันและกัน

อุชุวิปัจจะนิกะวาทา ภะคะวันตัง                     เป็นผู้ติดตามพระผู้มีพระภาคเจ้า

ปิฏฐิโต ปิฏฐิโต อะนุพันธา                              และภิกษุสงฆ์

โหนติ ภิกขุสังฆัญจะ.                                      ไปข้างหลังๆ