ปัตติทานคาถา
(ยาเทวตา )
(หัวหน้านำ)
หันทะ มะยัง ปัตติทานคาถาโย ภะณามะ เสฯ เราทั้งหลายจงสวดปัตติทานคาถากันเถิด
(รับพร้อมกัน)
ยาเทวะต สันติ วิหาระวาสีนี เทวดาเหล่าใดมีปกติอยู่ในวิหาร
ถูเป ฆะเร โพธิฆะเร ตะหิง ตะหิง สิงสถิตอยู่ที่พระสถุป ที่โพธิพฤกษ์ ในที่นั้นๆ
ตา ธัมมาทาเนน ภะวันตุ ปูชิตา เทวดาเหล่านั้นเป็นผู้อันเราทั้งหลายบูชาแล้วด้วยธรรมทาน
โสตถิง กะโรนเตธะ วิหาระมัณฑะเล ขอจงทำซึ่งความสวัสดีความเจริญในมณฑลวิหารนี้
เถรา จะ มัชฌา นะวะกา จะ ภิกขะโว พระภิกษุทั้งหลายที่เป็นพระเถระก็ดี
ที่เป็นปานกลางก็ดี ที่เป็นผู้บวชใหม่ก็ดี
คามา จะ เทสา นิคะมา จะ อิสสะรา อุบาสกอุบาสิกาทั้งหลายที่เป็นทานาธิบดี
พร้อมด้วยอารามิกชนก็ดีชนทั้งหลายเหล่าใดๆ
ที่เป็นชาวบ้านก็ดี ที่เป็นชาวต่างประเทศก็ดี
ชาวนิคมก็ดี หรือผู้เป็นใหญ่ก็ดี
สัปปะณะภูตา สุขิตา ภะวันตุ เต ขอชนทั้งหลายเหล่านั้น และสัตว์ผู้มีลมปราณ
จงเป็นผู้มีความสุขเถิด
ชะลาพุชา เยปิ จะ อัณฑสัมภะวา สัตว์ทั้งหลายที่เกิดในครรภ์ก็ดี ที่เกิดในไข่ก็ดี
สังเสทะชาตา อะถะโวปปาติกา ที่เกิดในเถ้าไคลก็ดี ที่เกิดผุดขึ้น (โอประปาติกะ)ก็ดี
นิยยานิกัง ธัมมะวะรัง ปะฏิจจะ เต จงอาศัยธรรมอันประเสริฐทางนำออกจากทุกข์
สัพเพปิ ทุกขัสสะ กะโรนตุ สังขะยัง ขอสัตว์ทั้งหลาย จงทำความสิ้นไปแห่งทุกข์ทั้งปวงเถิด
ฐาตุ จิรัง สะตัง ธัมโม ขอธรรมของสัตบุรุษทั้งหลายจงตั้งอยู่นาน
ธัมมัสธะรา จะ ปุคคะลา ขอบุคคลทั้งหลายผู้ทรงไว้ซึ่งธรรมจงดำรงอยู่นาน
สังโฆ โหตุ สะมัคโค วะ ขอพระสงฆ์จงมีความสามัคคีพร้อมเพรียงกัน
อัตถายะ จะ หิตายะ จะ ในกิจซึ่งเป็นประโยชน์และสิ่งอันเกื้อกูลกัน
อัมเห รักขะตุ สัทธัมโม ขอพระธรรมจงรักษาไว้ซึ่งเราทั้งหลาย
สัพเพปิ ธัมมะจาริโน และรักษาไว้ซึ่งบุคคลผู้ประพฤติธรรมแม้ทั้งปวง
วุฑฒิง สัมปาปุเณยยามะ ขอเราทั้งหลายพึงถึงพร้อมซึ่งความเจริญ
ธัมเม อะริยัปปะเวทิโตฯ ในธรรมที่พระอริยเจ้าประกาศไว้แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น