พระวินัย

พระวินัย

ยันเตนะ ภะคะวะตา ชานะตา ปัสสะตา           ปฐมปาราชิก พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้รู้แจ้ง ทรง

อะระหะตา สัมมาสัมพุทเธนะ                          เห็นจริง ผู้ทรงตรัสรู้เองโดยชอบ

ปะฐะมังปาราชิกัง กัตถะ ปัญญัตตันติ             ทรงบัญญัติไว้ที่ไหน

เวสาลิยัง ปัญญัตติ                                           ทรงบัญญัติไว้ในเมืองเวสาลี

กัง อารัพภติ                                                     ทรงปรารภใคร

สุทินนัง กะลันทะปัตตัง อารัพภะติ                  ทรงปรารภพระสุทินกลันทบุตร

กิสมิง วัตถุสมินติ                                            ในเรื่องอะไร

สุทินโน กะลันทะปุตโต ปุราณะทุติยิกายะ       ในเรื่องที่พระสุทินกลันทบุตร

เมถุนัง ธัมมัง ปะฏิเสวิ ตัสมิง วัตถุสมินติ        ได้เสพเมถุนกับภรรยาเก่า

เตนะ สะมะเยนะ พุทโธ ภะคะวา                     โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า

เวรัญชายัง วิหะระติ                                         กับพระภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่

นะเฬรุปุจิมันทะมูเล มะหะตา ภิกขุสังเฆนะ    ทรงประทับที่โคนต้นไทรย้อยในเมืองเวรัญชา

สัทธิง ปัญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ                     พร้อมด้วยภิกษุประมาณ ๕๐๐ รูป

อัสโสสิ โข เวรัญโช พฺราหฺมโณ  ขะลุ โภ           เวรัญชพราหมณ์ได้สดับว่า ท่านผู้เจริญนัยว่า

โคตะโม สักยะปุตโต สักยะกุลา ปัพพะชิโต      พระสมณโคดมสากยบุตร ออกผนวชจากสากย

เวรัญชายัง วิหะระติ นะเฬรุปุจิมันทะมูเล        ราชสกุล กับภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ ทรงประทับอยู่ที

มะหะตา ภิกขุสังเฆนะ                                     โคนไทรย้อยในเมืองเวรัญชา พร้อมด้วยภิกษุ

สัทธิง ปัญจะมัตเตหิ ภิกขุสะเตหิ                     ประมาณ ๕๐๐ รูป

ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง โคตะมัง                   พระผู้มีพระภาคผู้โคดม ผู้มีกิตติศัพท์อันงามฟุ้ง

เอวัง กัลป์ยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต          ขจรไป แม้พระผู้มีพระภาคนั้น ทรงเป็นพระ

อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัทพุทโธ        อรหันต์ ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชา

วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู         และจรณะ เสด็จไปดี รู้แจ้งโลก เป็นนายสารถีผู้

อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา              ฝึกยอดเยี่ยม เป็นพระศาสดาของปวงเทพดา

เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ                  และมนุษย์ ผู้ตื่นแล้ว ผู้มีโชค