อัคคัปปะสาทะคาถา
อัคคะโต เว ปะสันนานัง เมื่อบุคคลรู้จักธรรมอันเลิศ เลื่อมไสแล้ว
อัคคัง ธัมมัง วิชานะตัง โดยความเป็นของเลิศ
อัคเค พุทเธ ปะสันนานัง เลื่อมใสแล้วในพระพุทธเจ้าผู้เลิศ
ทักขิเณยเย อนัตตะเร ซึ่งเป็นทักขิไณยบุคคลอันเยี่ยมยอด
อัคเค ธัมเม ปะสันนานัง เลื่อมใสแล้วในพระธรรมอันเลิศ
วิราคูปะสะเม สุเข ซึ่งเป็นธรรมปราศจากราคะ
และสงบระงับเป็นสุข
อัคเค สังเฆ ปะสันนานัง เลื่อมใสแล้วในสงฆ์ผู้เลิศ
ปุญญักเขตเต อนุตะเร ซึ่งเป็นบุญเขตอย่างยอด
อัคคัสมิง ทานัง ทะทะตัง ถวายทานในท่านผู้เลิศนั้น
อัคคัง ปุญญัง ปะวัฑฒะติ บุญที่เลิศย่อมเจริญ
อัคคัง อายุ จะ วัณโณ จะ อายุ วรรณะ ที่เลิศ
ยโส กิตติ สุขัง พะลัง และยศ เกียรติคุณ สุขะ พละ ที่เลิศย่อมเจริญ
อัคคัสสะ ทาตา เมธาวี ผู้มีปัญญา ตั้งมั่นในธรรมอันเลิศแล้ว ให้ทาน
อัคคะธัมมะสะมาหิโต แก่ท่านผู้เป็นบุญเขตอันเลิศ
เทวะภูโต มนุสโส วา จะไปเกิดเป็นเทพดา หรือไปเกิดเป็นมนุษย์ก็ตาม
อัคคัปปัตโต ปโมทตีติ ย่อมถึงความเป็นผู้เลิศ บันเทิงอยู่ ดังนี้แล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น