ติอุทานคาถา
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา เมื่อใดธรรมทั้งหลาย ปรากฏแก่พราหมณ์
อาตาปิโน ฌายะโต พฺราหมณัสสะ ผู้มีเพียรเพ่งอยู่
อะถัสสะ กังขา วะปะยันติ สัพพา เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้นย่อมสิ้นไป
ยะโต ปะชานาติ สะเหตุธัมมัง เพราะรู้แจ้งธรรมว่าเกิดแต่เหตุ
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา เมื่อใดธรรมทั้งหลาย ปรากฏแก่พราหมณ์
อาตาปิโน ฌายะโต พฺราหมณัสสะ ผู้มีเพียรเพ่งอยู่
อะถัสสะ กังขา วะปะยันติ สัพพา เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้นย่อมสิ้นไป
ยะโต ขะยัง ปัจจะยานัง อะเวทิ เพราะได้รู้ความสิ้นแห่งปัจจัยทั้งหลาย
ยะทา หะเว ปาตุภะวันติ ธัมมา เมื่อใดธรรมทั้งหลาย ปรากฏแก่พราหมณ์
อาตาปิโน ฌายะโต พฺราหมณัสสะ ผู้มีเพียรเพ่งอยู่
วิธูปะยัง ติฏฐะติ มาระเสนัง พราหมณ์นั้นย่อมกำจัดมารและเสานาดำรงอยู่ได้
สูโรวะ โอภาสะยะมันตะลิกขันติ. ดุจพระอาทิตย์อุทัยกำจัดมืด ทำอากาศให้สว่างฉะนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น