วันพฤหัสบดีที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2555

มหาสมัยสูตร ๓


เต วิชานาถะ ภิกขะโว                                      รู้จักหมู่เทพดาเหล่านั้น
เต จะ อาตัปปะมะกะรุง                                    ภิกษุเหล่านั้น สดับพุทธสาสน์แล้ว
สุตฺวา พุทธัสสะ สาสะนัง                                 ได้กระทำความเพียรเจริญทิพจักษุญาณ
เตสัมปาตุระหุ ญาณัง                                       ทิพจักษุญาณ เครื่องเห็นพวกอมนุษย์
อะมะนุสสานะ ทัสสะนัง                                  ได้ปรากฏแล้วแก่ท่าน
อัปเปเก สะตะมัททักขุง                                   บางพวก ได้เห็นอมนุษย์ ร้อย
สะหัสสัง อะถะ สัตตะริง                                  บางพวก ได้เห็นอมนษย์ พัน
สะตัง เอเก สะหัสสานัง                                    บางพวก ได้เห็นอมนุษย์
อะมะนุสสานะมัททะสุง                                   แสน
อัปเปเกนันตะมัททักขุง                                   บางพวกได้เห็นอมนุษย์ไม่มีกำหนด
ทิสา สัพพา ผุฏา อะหุง                                    อมนุษย์ทั้งหลาย ได้แผ่ไปแล้วทั่วทิศ
ตัญจะ สัพพัง อะภิญญายะ                              พระศาสดาผู้มีดวงตา ทรงใคร่ครวญ
วะวักขิตฺวานะ จักขุมา                                     ทราบเหตุนั้นสิ้นแล้ว
ตโต อามันตะยิ สัตถา                                      แต่นั้นจึงตรัสเรียกพระสาวก
สาวะเก สาสะเน ระเต                                      ผู้ยินดีในศาสนาว่า
เทวะกายา อะภิกกันตา                                     ภิกษุทั้งหลายหมู่เทพดามาประชุมกันแล้ว
เต วิชานาถะ ภิกขะโว                                      ท่านทั้งหลายจงรู้จักหมู่เทพดาเหล่านั้น
เย โวหัง กิตตะยิสสามิ                                      เราจักบอกแก่ท่านทั้งหลาย
คิราหิ อะนุปุพพะโส                                        ด้วยวาจาโดยลำดับ
สัตตะสะหัสสาวะ ยักขา                                   ยักษ์ทั้งหลาย พัน
ภุมมา กาปิลวัตถะวา                                        เป็นภุมมาเทพดา อาศัยกรุงกบิลพัสดุ์
อิทธิมันโต ชุติมันโต                                        มีฤทธิ มีอานุภาพ
วัณณะวันโต ยะสัสสิโน                                   มีรัศมี มียศ
โมทะมานา อะภิกกามุง                                    ยินดีมุ่งมา
ภิกขูนัง สะมีติง วะนัง                                      สู่ป่ามหาวันเป็นที่ประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย
ฉะสะหัสสา เหมะวะตา                                    ยักษ์ทั้งหลาย พัน
ยักขา นานัตตะวัณณิโน                                   อยู่ที่เขาเหมวตา มีรัศมีต่างๆ กัน
อัทธิมันโต ชุติมันโต                                        มีฤทธิ มีอานุภาพ
วัณณะวันโต ยะสัสสิโน                                   มีรัศมี มียศ
โมทะมานา อะภิกกามุง                                    ยินดีมุ่งมา
ภิกขูนัง มะมิติง วะนัง                                      สู่ป่ามหาวัน เป็นที่ประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย
สาตาคิรา ติสะหัสสา                                        ยักษ์ทั้งหลาย พัน อยู่ทีเขาสาตาคีรี
ยักขา นามัตตะวัณณิโน                                   มีรัศมีต่างๆ กัน
อิทธิมันโต ชุติมันโต                                        มีฤทธิ มีอานุภาพ
วัณณะวันโต ยะสัสสิโน                                   มีรัศมี มียศ
โมทะมานา อะภิกกามุง                                    ยินดีมุ่งมา
ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง                                      สู่ป่ามหาวันเป็นที่ประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย
อิจเจเต โสฬสะสะหัสสา                                  ยักษ์ทั้งหลายเหล่านั้น รวมเป็น หมื่น พัน
ยักขา นานัตตะวัณณิโน                                   มีรัศมีต่างๆ กัน
อิทธิมันโต ชุติมันโต                                        มีฤทธิ มีอานุภาพ
วัณณะวันโต ยะสัสสิโน                                   มีรัศมี มียศ
โมทะมานา อะภิกกามุง                                    ยินดีมุ่งมา
ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง                                      สู่ป่ามหาวัน เป็นที่ประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย
เวสสามิตตา ปัญจะสะตา                                 ยักษ์ทั้งหลาย ๕๐๐ อยู่ที่เขาเวสสามิต
ยักขา นานัตตะวัณณิโน                                   มีรัศมีต่างๆ กัน
อิทธิมันโต ชุติมันโต                                        มีฤทธิ มีอานุภาพ
วัณณะวันโต ยะสัสสิโน                                   มีรัศมี มียศ
โมทะมานา อะภิกกามุง                                    ยินดีมุ่งมา
ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง                                      สู่ป่ามหาวัน เป็นที่ประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย
กุมภีโร ราชะคะหิโก                                         ยักษ์ชื่อกุมภีร์ อยุ่แล้วในกรุงราชคฤห์
เวปุลลัสสะ นิเวสะนัง                                      เขาชื่อเวปุลละ เป็นที่อยู่ของยักษ์ชื่อกุมภีร์นั้น
ภิยโย นัง สะตะสหัสสัง                                    แสนแห่งยักษ์ทั้งหลายเศษ เข้าไปเฝ้ายักษ์ชื่อกุมภีร์นั้น
ยักขานัง ปะยิรุปาสะติ                                     ยักษ์ชื่อกุมภีร์ ผู้อยู่ในกรุงราชคฤห์แม้นั้น
กุมภีโร ราชะคะหิโก                                         ได้มาแล้วสู่ป่ามหาวัน
โสปาคะ สะมิติง วะนัง                                     เป็นทีประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย

ไม่มีความคิดเห็น: