วิธีนึกคำบริกรรมภาวนา
วิธีนึกบริกรรมภาวนา นับว่าเป็นส่วนสำคัญมากในการภาวนา
หากเราไม่รู้วิธีนึกคำบริกรรมที่ถูกต้องแล้ว การภาวนาแทนที่จะมีผลน่าพึงใจ
กลับกลายเป็นว่างเปล่าผิดทาง
ดังนั้นจึงจะขอนำเอาคำสอนที่พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงตามหาบัวสอนไว้ในหนังสือ”ปฏิปทาพระธุดงค์กัมมัฏฐาน”
มาให้ศึกษาดังต่อไปนี้
“วิธีนึกคำบริกรรมภาวนา
การนึกคำบริกรรมภาวนานั้นจะนึกกับธรรมบทใดบทหนึ่งตามนิสัยชองดังกล่าวแล้วก็ได้
เช่น พุทโธ ธัมโม สังโฆ ๆ ๓ จบ แล้วกำหนดเอาเพียงบทเดียวติดต่อกันไปด้วยความมีสติ
แต่จะกำหนดธรรมบทใดก็ตามนอกจากสามบทนี้ ก่อนจะเจริญธรรมบทนั้นๆ ทุกครั้ง
ควรเจริญรำลึกธรรมสามบทคือ พุทโธ ธัมโม สังโฆ ๓ ครั้ง อันเป็นองค์พระรัตนตรัยก่อน
จากนั้นค่อยบริกรรมบทที่ตนต้องการต่อไป เช่น อานาปานสติ หรือ อัฐิ หรือ ตโจฯ
เป็นต้น การที่ท่านให้มีคำบริกรรมภาวนาเป็นบทๆ
กำกับใจในเวลานั้นหรือเวลาอื่นก็เพื่อเป็นอารมณ์เครื่องยึดของใจในเวลาต้องการความสงบ
เพราะใจเป็นของละเอียดตามธรรมชาติ ทั้งยังไม่สามารถจะพึงตัวเองได้
เนื่องจากจิตยังไม่เป็นตัวของตัวโดยสมบูรณ์ดังพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ท่าน
จำต้องมีบทเป็นคำบริกรรมเพื่อผูกใจหรือเพื่อเป็นอารมณ์ของใจเวลานั้น”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น