โคตมกะเจติยธัมมปริยายสูตร
อะภิญญายะ โข โส ภะคะวา พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น
ธัมมัง เทเสติ ทรงแสดงธรรมเพื่อความรู้ยิ่งแล
โน อะนะภิญญายะ เพื่อความไม่รู้ยิงหามิได้
สะนิทานัง ธัมมัง เทเสติ ทรงแสดงธรรมมีเหตุ
โน อะนิทานัง ไม่มีเหตุ หามิได้
สัปปาฏิหาริยัง ธัมมัง เทเสติ ทรงแสดงธรรมมีปาฏิหาริย์
โน อัปปาฏิหาริยัง ไม่มีปาฏิหาริย์
หามิได้
ตัสสะ โข ปะนะ ภะคะวะโต ก็เพื่อพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นแล
อะภิญญายะ ธัมมัง เทสะยะโต ทรงแสดงธรรมเพื่อความรู้ยิ่ง
โน อะนะภิญญายะ เพื่อความไม่รู้ยิ่ง หามิได้
สนิทานัง ธีมมัง เทสะยะโต ทรงแสดงธรรมมีเหตุ
โน อะนิทานัง ไม่มีเหตุ หามิได้
สัปปาฏิหาริยัง ธัมมัง เทสะยะโต ทรงแสดงธรรมมีปาฏิหาริย์
โน อัปปาฏิหาริยัง ไม่มีปาฏิหาริย์ หามิได้
กะระณีโย โอวาโท โอวาทของพระองค์ควรกระทำ
กะระณียา อะนุสาสะนี อนุสาสนีของพระองค์ควรกระทำ
อะลัญจะ ปะนะ โน ตุฏฐิยา ก็แลควรแท้ที่เราทั้งหลายจะยินดี
อะลัง อัตตะมะนะตายะ ควรจะดีใจ
อะลัง โสมะนัสสายะ ควรจะโสมนัส
สัมมาสัมพุทโธ ถะคะวา ว่าพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้ตรัสรู้ชอบเองแล้ว
สฺวากฺขาโต ภะคะวะตา ธัมโม พระธรรม อันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว
สุปะฏิปันโน สังโฆติ. พระสงฆ์ปฏิบัติดีแล้ว
ดังนี้.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น