อภิณหะปัจจะเวกขณะปาฐะ
หันทะ มะยัง อะภิณหะปัจจะเวปขณะปาฐัง เชิญเถิด เราทั้งหลาย มาสวดอภิณหปัจจเวกขณะปาฐะ
ภะณามะ เส กันเถิด
ชราธัมโมมหิ ชะรัง อะนะตีโต เรามีความแก่เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้
พฺยาธิธัมโมมหิ พฺยาธิง อะนะตีโต, เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปได้
มะระณะธัมโมมหิ มะระณัง อะนะตีโต เรามีความตายเป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้
สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ เราจะละเว้นเป็นต่างๆ คือว่าพลัดพรากจากของรัก
นานาภาโว วินาภาโภ ของเจริญใจทั้งหลายทั้งปวง
กัมมัสสะโกมหิ เรามีกรรมเป็นของ ๆ ตน
กัมมะทายาโท เราเป็นผู้รับผลของกรรม
กัมมะโยนิ เรามีกรรมเป็นกำเนิด
กัมมะพันธุ เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
กัมมะปะฏิสะระโณ, เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
ยัง กัมมัง กะรัสสามิ, เราจักทำกรรมอันใดไว้
กัลป์ยาณัง วา ปาปะกังวา, ดีหรือชั่วก็ตาม
ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ เราจักเป็นผู้รับผลของกรรม
เอวัง อัมเหหิ อะภิณหัง ปัจจะเวขิตัพพัง เราทั้งหลายพึงพิจารณาอย่างนี้ทุกวันๆ เทอญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น