เจริญพรหมวิหาร ๔
จากนั้นเจริญพรหมวิหาร ๔ ถ้าแผ่ไปไม่เจาะจงเรียกว่าอัปปมัญญาพรหมวิหาร
ว่าดดยคำบาลีย่อๆ ให้สะดวกแก่ผู้จำยากก่อน ดังนี้เมตตา คือ
จิตคิดเมตตารักใคร่ปรารถนาให้ตนและสัตว์ทั้งหลายเป็นสุขทั่วหน้ากัน
กรุณา คือ จิตคิดกรุณา
เอ็นดูสงสารตนและคนอื่น
มุทิตา คือ
จิตอ่อนน้อมพลายยินดีในกุศลของตนและคนอื่น
อุเปกขา คือ
จิตคิดวางเฉยในสิ่งที่ควรปล่อยวาง
นั่งขัดสมาธิ
ต่อนี้ให้นั่งขัดสมาธิ เอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ตั้งกายให้ตรง
ดำรงสติให้มั่น อย่าให้ฟั่นเฟือน
1 ประนมมือไหว้แล้ว ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรมพระสงฆ์
แต่ในใจว่า
พุทโธ เม นาโถ พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า
ธัมโม เม นาโถ พระธรรมเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า
สังโฆ เม นาโถ พระสงฆ์เป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า
2 แล้วกล่าวซ้ำอีกว่า
พุทโธ ๆ ธัมโม ๆ สังโฆ ๆ
3 แล้วปล่อยมือลงข้างหน้าบริกรรมภาวนาแต่คำเดียวว่า
พุทโธ ( ๓ หน)
4 ต่อจากนั้นให้นึกถึงลมหายใจเข้าออก
คือให้นับลมเป็นคู่ๆดังนี้
พุท ลมเข้า โธ ลมออก
อย่างนี้ต่อไปจนถึง ๑๐ ครั้งแล้ว
5 ให้ให้ตั้งต้นใหม่อีกดังนี้คือ
๑ ลมเข้า พุทโธ หนหนึ่ง
๒ ลมออก พุทโธ หนหนี่ง
ภาวนาอย่างนี้ต่อไปจนถึง ๗ หน
6 แล้วให้ตั้งต้นใหม่อีกดังนี้คือ
ลมเข้า
ลมออก ให้ภาวนา พุทโธ หนหนึ่ง
ทำอย่างนี้ไปจนถึง ๕ หน
7 แล้วตั้งต้นใหม่อีกดังนี้คือ
ลมเข้า ลมออก ให้ภาวนา พุทโธ ๓ คำ
ทำอย่างนี้ต่อไปจนครบ ๓ วาระของลมเข้าลมออก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น