โมรปริตร
อุเทตะยัญจักขุมา เอกะราชา พระอาทิตย์นี้เป็นเอกราช ดวงตาของโลก
หะริสสะวัณโณ มีสีเพียงดั่งสีแห่งทอง
ปะฐะวิปปะภาโส, ยังพื้นปฐพีให้อุทัยแสงสว่างจ้าขึ้นมา
ตัง ตัง นะมัสสามิ เพราะเหตุนั้น ข้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้น
หะริสสะวัณณัง ซึ่งมีสีแห่งทอง
ปะฐะวิปปะภาสัง, ยังพื้นปฐพีให้สว่างไสว
ตะยัชชะคุตตา ข้าพเจ้า อันท่านคุ้มครองแล้วในวันนี้
วิหะเรมุ ทิวะสัง, พึงอยู่เป็นสุขตลอดวัน
เย พราหมะณา เวทะคุ ขอพราหมณ์ทั้งหลายเหล่าใด
สัพพะธัมเม, ผู้ถึงซึ่งเวท รอบรู้ในธรรมทั้งปวง
เต เม นะโม เต จงรับความน้อมนอบของข้าพเจ้า
จะมัง ปาละยันตุ, ขอจงรักษาข้าพเจ้าด้วยเถิด
นะมัตถุ พุทธานัง ขอความนอบน้อมจงมีแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย
นะมัตถุ โพธิยา, ขอความนอบน้อม จงมีแด่พระโพธิญาณ
นะโม วิมุตตานัง ขอความนอบน้อมจงมีแด่ท่านผู้พ้นกิเลสแล้ว
นะโมวิมุตติยา, จงมีแด่วิมุตติธรรมเครื่องทำให้หลุดพ้นกิเลส
อิมัง โส ปะริตตัง กัตวา นกยูงนั้นได้กระทำพระปริตรอันนี้แล้ว
โมโร จะระติ เอสะนา ฯ จึงออกเที่ยวแสวงหาอาหารในเวลากลางวัน ฯ
อะเปตะยัญจักขุมา เอกะราชา พระอาทิตย์นี้เป็นเอกราช ดวงตาของโลก
หะริสสะวัณโณ มีสีเพียงดั่งสีแห่งทองยังพื้นปฐพี
ปะฐะวิปปะภาโส , ความสว่างย่อมอัสดงคตไป
ตัง ตัง นะมัสสามิ เพราะเหตุนั้น ข้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้น
หะริสสะวัณณัง ซึ่งมีสีดั่งทอง
ปะฐะวิปปะภาสัง, ยังพื้นปฐพีให้สว่างไสว
ตะยัชชะ คุตตา ข้าทั้งหลาย อันท่านคุ้มครองแล้วในวันนี้
วิหะเรมุ รัตติง, พึงอยู่เป็นสุขตลอดคืน
เย พราหมะณา เวทะคุ ขอพราหมณ์ทั้งหลายเหล่าใดผู้ถึงเวททั้งปวง
สัพพะธัมเม, ผู้ถึงในธรรมทั้งปวง
เต เม นะโม เต พราหมณ์เหล่านั้นจงรับความนอบน้อมของข้า
จะ มัง ปาละยันตุ ขอพราหมณ์ทั้งหลายเหล่านั้น จงรักษาซึ่งข้า
นะมัตถุ พุทธานัง ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่พระพุทธเจ้า
นะมัตถุ โพธิยา ทั้งหลาย จงมีแด่พระโพธิญาณ
นะโม วิมุตตานัง จงมีแด่ท่านผู้ผ่านพ้นกิเลสไปแล้ว
นะโมวิมุตติยา ความนอบน้อมของข้า จงมีแด่วิมุตติธรรม
อิมัง โส ปะริตตัง กัตวา เมื่อนกยูงได้กระทำพระปริตรอย่างนี้แล้ว
โมโร วาสะมะกัปปะยีติ. จึงสำเร็จในความเป็นอยู่ในเวลากลางคืน
ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น