สิงคาลสูตร 3

-----------3

อิทะมะโวจะ ภะคะวา                                       พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสคำอันเป็นไวยากรณ์นี้แล้ว

อิทัง วัตวานะ สุคะโต                                       พระองค์ผู้สุคต ครั้นตรัสคำนี้แล้ว

อะถาปะรัง เอตะทะโวจะ สัตถา                       พระองค์ผู้พระศาสดา จึงตรัสคาถาประพันธ์นี้ต่อไปว่า

ฉันทา โทสา ภะยา โมหา                                  ผู้ใดประพฤติล่วงธรรม เพราะความพอใจ

โย ธัมมัง อะติวัตตะติ                                       เพราะความโกรธเคือง เพราะความกลัว

นิหียะติ ตัสสะ ยะโส                                        เพราะความหลงยศของท่านผู้นั้นย่อมเสื่อมถอย

กาฬปักเขวะ จันทิมา.                                      เหมือนพระจันทร์ในข้างแรม

ฉันทา โทสา ภะยา โมหา                                  ผู้ใดไม่ประพฤติล่วงธรรม เพราะความพอใจ

โย ธัมมัง นาติวัตตะติ                                      เพราะความโกรธ เพราะความกลัว เพราะความหลง

อาปะระติ ตัสสะ ยะโส                                     ยศของท่านผู้นั้นย่อมเจริญ

สุกกะปักเขวะ จันทิมา.                                                เหมือนพระจันทร์ในข้างขึ้น.

กะตะมานิ ฉะ โภคานิ                                       อริยสาวก ไม่เสพเหตุเครื่องฉิบหายแห่งโภคสมบัติ

อะปายะมุขานิ นะ เสวะติ                                 ๖ อย่าง อย่างไร?

สุราเมระยะมัชชะปัมาทัฏฐานา                        ดูก่อนคฤหบดีบุตร ความประกอบการดื่มน้ำเมาคือเหล้า

นุโยโค โข คะหะปะติปุตตะ                             และน้ำดอง อันเป็นเหตุทีตั้งแห่งความประมาทเนือง ๆ

โภคานัง อะปายะมุขัง                                      เป็นเหตุเครื่องฉิบหายแห่งโภคสมบัติอย่าง ๑

วิกาละวิสิขาจะริยานุโยโค                                ความประกอบการเที่ยวเล่นในตรอกมืด

ในกาลผิดเวลาเนืองๆ

โภคานัง อะปายมุขัง                                        เป็นเหตุเครื่องฉิบหายแห่งโภคะสมบัติ อย่าง ๑

สะมัชชาภิจะระณัง                                          ความเที่ยวดูการเล่น                                       

โภคานัง อะปายะมุขัง                                      เป็นเหตุเครื่องฉิบหายแห่งโภคะสมบัติ อย่าง ๑

ชูตัปปะมาทัฏฐานานุโยโค                               ความประกอบการเล่นพนันอันเป็นที่ตั้ง

แห่งความประมาทเนืองๆ

โภคานัง อะปายะมุขัง                                      เป็นเหตุเครื่องฉิบหายแห่งโภคะสมบัติ อย่าง ๑

ปาปะมิตตานุโยโค                                           ความคบมิตรชั่วเนืองๆ

โภคานัง อะปายะมุขัง                                      เป็นเหตุเครื่องฉิบหายแห่งโภคะสมบัติ อย่าง ๑

อาลัสสานุโยโค                                                 ความประกอบความเป็นคนเกียจคร้านเนืองๆ

โภคานัง อะปายะมุขัง                                      เป็นเหตุเครื่องฉิบหายแห่งโภคะสมบัติ อย่าง ๑

ฉะ โขเม คะหะปะติปุตตะ อาทีนะวา               ดูก่อนคฤหบดีบุตร เหล่านี้แล โทษ ๖ อย่าง                 

สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานานุโยเค            ในความประกอบการดื่มน้ำเมาคือเหล้าและน้ำดอง

                                                                        อันเป็นเหตุที่ตั้งแห่งความประมาทเนืองๆ

สันทิฏฐิกา ธะนะชานิ                                      ความเสื่อมทรัพย์ อันผู้กินเหล้าจักเห็นด้วยตาเองอย่าง ๑

กะละหัปปะวัฑฒะนี                                        เหล้านั้น เป็นเหตุทำความทะเลาะกันให้เจริญอย่าง ๑

โรคานัง อายะตะนัง                                         เป็นบ่อเกิดแห่งโรคทั้งหลายอย่าง ๑

อะภิตติสัญชะนะนี                                           ยังความนินทาให้เกิดอย่าง ๑

หิริโกปินะนิททังสะนี                                       ให้เปิดอวัยวะที่ทำความอายให้กำเริบได้อย่าง ๑

ปัญญายะ ทัพพะลีกะระณีเตฺววะ                     บทที่ ๖ นั้นว่า

ฉัฏฐัง ปะทัง ภะวะติ                                        ทำปัญญาให้ถอยกำลังอย่าง ๑

อิเม โข คะหะปุตตะ                                         ดูก่อนคฤหบดีบุตร เหล่านี้แล