อาทิตตสุตตคาถา
ภุตตา โภคา ภะตา ภัจจา โภคะทั้งหลายเราได้บริโภคแล้ว บุคคลทั้งหลายทึ่
วิติณณา อะปะทาสุ เม ควรเลี้ยง เราได้ได้เลี้ยงแล้ว
อุทธัคคา ทักขืณา ทินนา อันตรายทั้งหลาย เราได้ข้ามพ้นไปแล้ว
อะโถ ปัญจะพะลี กะตา ทิกษิณาที่เจริญผล เราได้ให้แล้ว
อุปัฏฐิตา สีละวันโต อนึ่ง พลี ๕ เราได้ทำแล้ว
สัญญตา พฺรหฺมจาริโน ท่านผู้มีศีลสำรวมแล้ว ประพฤติพรหมจรรย์
เราได้บำรุงแล้ว
ยทัตถัง โภคะมิจเฉยยะ บัณฑิตผู้ครองเรือน ปรารถนาโภคะเพื่อประโยชน์อันใด
ปัณฑิโต ฆะระมาวะสัง ประโยชน์นั้น
เราได้บรรลุแล้ว
โส เม อัตโถ อะนุปปัตโต กรรมไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเดือดร้อน
กะตัง อะนะนุตาปิยัง ภายหลังเราได้ทำแล้ว
เอตัง อะนุสสะรัง มัจโจ นรชนผู้จะต้องตาย เมื่อตามระลึกถึงคุณข้อนี้อยู่
อะริยะธีมเม ฐิโต นะโร ย่อมเป็นผู้ตั้งอยู่ในอริยธรรม
อิเธวะ นัง ปะสังสันติ เทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมสรรเสริญนรชนนั้น
เปจจะ สัคเค ปะโมทะตีติ. ในโลกนี้ นรชนนั้น ละโลกนี้ไปแล้ว ย่อมบันเทิงใน
สวรรค์ ดังนี้แล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น