วันอังคารที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

สังฆานุสสติ


๕ สังฆานุสสติ
(หัวหน้านำ)
หันทะ มะยัง สังฆานุสสตินะยัง กะโรมะ เสฯ  เราทั้งหลายจงขับสรรเสริญพระสงฆ์กันเถิด
(รบพร้อมกัน)
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,          สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าปฏิบัติดีแล้ว
อุชุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,          สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าปฏิบัติตรงแล้ว
ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,    สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาค ปฏิบัติถูกแล้ว
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,    สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฏิบัติชอบแล้ว
ยะทิทัง,                                                           คือ
จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ                               คู่แห่งบุรุษทั้งหลาย ๔
ปุริสะปุคคะลา,                                                            บุรุษบุคคลทั้งหลาย ๘
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,                      นี่พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
อาหุเนยโย,                                                       ท่านเป็นผู้ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา
ปาหุเนยโย,                                                      ท่านเป็นผู้ควรของต้อนรับ  
ทักขิเณยโย,                                                     ท่านเป็นผู้ควรทักษิณาทาน
อัญชะลิกะระณีโย,                                            ท่านเป็นผู้ควรทำอัญชลีกรรม
อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสา ติ,             ท่านเป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาอื่นยิ่งกว่า ดังนี้
-----14-8-55-19-2-56
. สังฆาภิคีติ
(หัวหน้านำ)
หันทะ มะยัง สังฆาภิคีติง กะโรมะ เสฯ            เราทั้งหลายจงขับสรรเสริญพระธรรมกันเถิด
(รับพร้อมกัน)
สัทธัมมะโช สุปะฏิปัตติคุณาทิยุตโต,               พระสงฆ์สาวก ของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้เกิดจากสัทธรรมประกอบแล้วด้วยคุณ มีสุปฏิปัตติคุณ เป็นต้น  
โยฏฐัพพิโธ อะริยปุคคะละสังฆะเสฏโฐ,          พวกใดเป็นหมู่แห่งอริยบุคคลอันประเสริฐสุด ๘ จำพวก 
สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต,              มีกายและจิตอาศัยธรรมอันประเสริฐมีศีลเป็นต้น  
วันทามะหัง ตะมะริยานะคะณัง สุสุทธัง,         ข้าพเจ้าขอไหว้หมู่แห่งพระอริยทั้งหลายเหล่านั้น
ซึ่งหมดจดสะอาด 
สังโฆ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง                    พระสงฆ์พวกใดเป็นสรณะอันเกษมสุด
เขมะมุตตะมัง,                                                 ของสรรพสัตว์ทั้งหลาย 
ตะติยานุสสติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง,    ข้าพเจ้าขอไหว้พระสงฆ์พวกนั้น
 ผู้เป็นที่ตั้งแต่อนุสสติที่ ๓ด้วยเศียรเกล้า 

สังฆัสสาหัสฺมิ ทาโส(ทาสี) วะ                          ข้าพเจ้าขอเป็นทาส(ทาสี)ของพระสงฆ์เทียว  
สังโฆ เม สามิกิสสะโร,                                     พระสงฆ์เป็นเจ้านายของข้าพเจ้า
สังโฆ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ                                พระสงฆ์เป็นผู้กำจัดทุกข์ด้วย
วิธาตา จะหิตัสสะ เม,                                       เป็นผู้ทำซึ่งประโยชน์เกื้อกูลแก่ข้าพเจ้าด้วย   
สังฆัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง,      ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตอันนี้แด่พระสงฆ์
วันทันโต(ตีหัง) จะริสสามิ                               ข้าพเจ้าไหว้อยู่จักประพฤติตามซึ่งความปฏิบัติ
สังฆัสโสปฏิปันนะตัง,                                     แห่งพระสงฆ์
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง                                 สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี
สังโฆ เม สะระณัง วะรัง,                                  พระสงฆ์เป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ                                      ด้วยการกล่าวสัตย์นี้
วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน,                                  ข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา
สังฆัง เม วันทะมาเนนะ(มานายะ)                   บุญใด อันข้าพเจ้าไหว้พระสงฆ์
ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ,                                  ขวนขวายแล้วในที่นี้
สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง                        สรรพอันตรายทั้งหลายอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า
ตัสสะ เตชะสา,                                                            ด้วยเดชบุญนั้น 
(หมอบลงว่า)
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,                       กรรมอันน่าเกลียดอันใดอันข้าพเจ้า
สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,                     ได้กระทำแล้วในพระสงฆ์  ด้วยกายหรือวาจาใจ

สังโฆ ปะฏิคัณฺหะตุ อัจจะยันตัง,                     ขอพระสงฆ์ จงงดซึ่งโทษนั้น
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ.                        เพื่อระวังต่อไปในพระสงฆ์  19-2-56

ไม่มีความคิดเห็น: