อนุสรณ์ท้ายพรรษา

อนุสรณ์ท้ายพรรษา

คำปรารภ

“ อนุสรณ์ท้ายพรรษา” นี้เป็นคติเตือนใจต่างๆ ที่ข้าพเจ้าได้บันทึกไว้เป็นหัวข้อย่อๆ
เพียงบางเรื่องบางตอนเท่าที่จะจดจำได้จากโอวาทของท่านอาจารย์ ซึ่งท่านได้เมตตา
แสดงให้พวกเราทั้งหลายฟัง ขณะมารับการอบรมวิปัสสนากัมมัฏฐาน ณ ศาลาอุรุพงศ์
วัดบรมนิวาส ในพรรษานี้โอวาทเหล่านี้ข้าพเจ้าเพิ่งจะเริ่มจดบันทึกเม่อวันที่ ๖ กันยายน และก็ต้องยุติลงเมื่อ วันที่ ๑๙ กันยายนนี้เอง เพราะจะต้องรวบรวมไปพิมพ์ให้ทันเวลาออกพรรษา
อย่างไรก็ดี ถึงแม้จะเป็นระยะเวลาเพียงเล็กน้อย แต่ก็รู้สึกว่า ข้อความที่ท่านอาจารย์
ได้แสดงแก่พวกเราทั้งหลายนั้น ล้วนมีคติอันน่าจับใจมากมายเกินกว่าสติปัญญาที่จะจดจำไว้
ได้ โอวาทที่ท่านได้แสดงมาแล้วนี้ ข้าพเจ้าเชื่อว่าทุกๆ ท่านผู้สนใจในการฟังและการปฏิบัติ
ก็คงจะซาบซึ้งกันได้ดี แต่ก็คงมีบางท่านที่ไม่อาจจะจำได้ทั้งหมด รวมทั้งตัวข้าพเจ้าด้วย
และนานๆ ก็อาจจะลืมเสียบ้าง

ฉะนั้นก็น่าเสียดายที่ไม่ควรจะปล่อยให้ของดีๆ เหล่านี้ผ่านพ้นหรือกลับคืนหายไปสู่
อากาศธาตุเสียหมดโดยเปล่าประโยชน์.ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงรวบรวมบันทึกไว้ เท่าที่จะจำได้
พอเป็นเครื่องเตือนใจของตนและผู้ที่ต้องการ.

ด้วยกุศลเจตนาอันบริสุทธิ์นี้ ข้าพเจ้าขอนอบน้อมอุทิศอานิสงสผลถวายแด่พระเดชพระคุณ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ ( ติสสเถระ) ผู้ซึ่งเปี่ยมด้วยมุทิตาจิต ได้อาราธนาพระอาจารย์ลี ธมฺมธโร มาอบรมพุทธบริษัททั้งหลายในการเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน ณ วัดบรมนิวาส เป็นปีที่ ๓ ในพรรษานี้ เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ผู้สนใจในการปฏิบัติธรรม และเพื่อความเจริญในพระพุทธศาสนาอันเป็นส่วนสำคัญยิ่งนี้ด้วย

อภิวณฺณา (แม่ชีอรุณ อภิวณฺณา)
เนกขัมมาภิรมยสถาน วัดบรมนิวาส
๒๐ ก.ย. ๙๘

คำอนุโมทนาของคุณท้าวสัตยานุรักษ์