วันพุธที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2555

อาทิตตปริยายสูตร 3


. เอวัง ปัสสัง ภิกขะเว                                                ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับมาแล้ว
สุตะวา อะริยะสาวะโก                                     เห็นอยู่อย่างนี้
จักขุสมิงปิ นิพพินทะติ                                    ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในจักษุ
รูเปสุปิ นิพพินทะติ                                         ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในรูปทั้งหลาย
จักขุวัญญาเณปิ นิพพินทะติ                            ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในวิญญาณอาศัยจักษุ
จักขุสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ                             ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งผัสสะอาศัยจักษุ
ยัมปิทัง จักขุสัมผัสสะปัจจะยา                        ความรู้สึกอารมณ์นี้ เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัส
อุปะปัชชะติ เวทะยิตัง                                     เป็นปัจจัย แม้อันใด
สุขัง วา ทุกขัง วา                                             เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี
อทุกขะมะสุขขัง วา                                         ไม่ใช่ทุกข์ไม่ใช่สุขก็ดี
ตัสมิงปิ นิพพินทะติ                                        ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในความรู้สึกอันนั้น
.โสตัสมิงปิ นิพพินทะติ                                ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในโสตะ
สัทเทสุปิ นิพพินทะติ                                      ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในเสียงทั้งหลาย
โสตะวิญญาเณปิ นิพพินทะติ                          ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในวิญญาณอาศัยโสตะ
โสตะสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ                            ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในสัมผัสอาศัยโสตะ
ยัมปิทัง โสตะสัมผัสสะปัจจะยา                       ความรู้สึกอารมณ์นี้ เกิดขึ้นเพราะโสตสัมผัส
อุปปัชชะติ เวทะยิตัง                                       เป็นปัจจัย แม้อันใด
สุขัง วา ทุกขัง วา                                             เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี
อทุกขะมะสุขัง วา                                            ใม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุขก็ดี
ตัสมิงปิ นิพพินทะติ                                        ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในความรู้สึกนั้น
.ฆานัสมิงปิ นิพพินทะติ                               ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในฆานะ
คันเธสุปิ นิพพินทะติ                                       ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในกลิ่นทั้งหลาย
ฆานะวิญญาเณปิ นิพพินทะติ                         ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในวิญญาณอาศัยฆานะ
ฆานะสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ                           ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในสัมผัสอาศัยฆานะ
ยัมปิทัง ฆานะสัมผัสสะปัจจะยา                      ความรู้สึกอารมณ์นี้ เกิดขึ้นเพราะฆานะสัมผัส
อุปปัชชะติ เวทะยิตัง                                       เป็นปัจจัย แม้อันใด
สุขัง วา ทุกขัง วา                                             เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี
อะทุกขะมะสุขัง วา                                          ไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุขก็ดี
ตัสมิงปิ นิพพินทะติ                                        ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในความรู้สึกนั้น
. ชิวหายะปิ นิพพินทะติ                                ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในชิวหา
ระเสสุปิ นิพพินทะติ                                        ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในรสทั้งหลาย
ชิวหาวิญญาเณปิ นิพพินทะติ                          ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในวิญญาณอาศัยชิวหา
ชิวหาสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ                           ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในสัมผัสอาศัยชิวหา
ยัมปิทัง ชิวหาสัมผัสสะปัจจะยา                      ความรู้สึกอารมณ์นี้ เกิดขึ้นเพราะอาศัยชิวหา
อุปปัชชะติ เวทะยิตัง                                       สัมผัสเป็นปัจจัย แม้อันใด
สุขัง วา ทุกขัง วา                                             เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี
อทุกขะมะสุขัง วา                                            ไม่ใช่ทุกข์ไม่ใช่สุขก็ดี
ตัสมิงปิ นิพพินทะติ                                        ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในความรู้สึกนั้น
๑๐. กายัสมิงปิ นิพพินทะติ                              ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในกาย
โผฏฐัพเพสุปิ นิพพินทะติ                               ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในโผฏฐัพพะทั้งหลาย
กายะวิญญาเณปิ นิพพินทะติ                           ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในวิญญาณอาศัยกาย
กายะสัมผัสเสปิ นิพพินทะติ                            ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในสัมผัสอาศัยกาย
ยัมปิทัง กายะสัมผัสสะปัจจะยา                       ความรู้สึกอารมณ์นี้ เกิดขึ้นเพราะกายสัมผัสเป็น
อุปปัชชะติ เวทะยิตัง                                       ปัจจัย  แม้อันใด
สุขัง วา ทุกขัง วา                                             เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี
อทุกขะมะสุขัง วา                                            ไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุขก็ดี
ตัสมิงปิ นิพพินทะติ                                        ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในความรู้สึกนั้น

ไม่มีความคิดเห็น: