ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน ข้อกำหนดด้วยธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน
กะถัญจะ ภิกขะเว ภิกขุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็อย่างไร ภิกษุ
ธัมเมสุ ธัมมานุปัสสี วิหะระติ ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมเนืองๆ อยู่
นิวรณ์ 5
อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ธัมเมสุ ธัมมานุปัสสี วิหะระติ ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
ปัญจะสุ นีวะระเณสุ คือนิวรณ์ ๕
กะถัญจะ ภิกขะเว ภิกขุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็อย่างไร ภิกษุ
ธัมเมสุ ธัมมานุปัสสี วิหะระติ ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
ปัญจะสุ นีวะระเณสุ คือนิวรณ์ ๕
อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1 กามฉันทะ
1 สันตัง วา อัชฌัตตัง กามะฉันทัง เมื่อกามฉันท์ ( ความพอใจในกามารมณ์) มี ณ ภายในจิต
อัตถิ เม อัชฌัตตัง กามะฉันโทติ ปะชานาติ ก็รู้ชัดว่า กามฉันท์มีอยู่ ณ ภายในจิตของเรา
2 อะสันตัง วา อัชฌัตตัง กามะฉันทัง หรือเมื่อกามฉันท์ไม่มี ณ ภายในจิต
นัตถิ เม อัชฌัตตัง กามะฉันโทติ ปะชานาติ ก็รู้ชัดว่ากามฉันท์ไมมี ณ ภายในจิตของเรา
3 ยะถา จะ อะนุปปันนัสสะ อนึ่ง กามฉันท์อันยังไม่เกิดขึ้น
กามะฉันทัสสะ อุปปาโท โหติ ย่อมเกิดขึ้นได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
4 ยะถา จะ อุปปันนัสสะ อนึ่ง ความละกามฉันท์ที่เกิดขึ้นแล้วเสียได้
กามะฉันทัสสะ ปะหานัง โหติ ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
5 ยะถา จะ ปะหีนัสสะ กามะฉันทัสสะ อนึ่ง ความที่กามฉันท์อันตนละเสียแล้ว
อายะติง อะนุปปาโท โหติ ไม่เกิดขึ้นต่อไปได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
2. พยาบาท
1 สันตัง วา อัชฌัตตัง พะยาปาทัง อนึ่ง เมื่อพยาบาท (ความคิดแช่งสัตว์ให้พินาศ)
มี ณ ภายในจิต
อัตถิ เม อัชฌัตตัง พะยาปาโทติ ปะชานาติ ย่อมรู้ชัดว่า พบาบาทมีอยู่ ณ ภายในจิตของเรา
2 อะสันตัง วา อัชฌัตตัง พะยาปาทัง หรือเมื่อพยายามไม่มี ณ ภายในจิต
นัตถิ เม อัชฌัตตัง พะยาปาโทติ ปะชานาติ ย่อมรู้ชัดว่าพยายามไม่มี ณ ภายใจจิตของเรา
3 ยะถา จะ อะนุปปันนัสสะ อนึ่ง ความที่พยายามอันยังไม่เกิดขึ้น
พะยาปาทัสสะ อุปปาโท โหติ ย่อมเกิดขึ้นได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
4 ยะถา จะ อุปปันนัสสะ อนึ่ง ความละพยาบาทที่เกิดขึ้นแล้ว
พะยาปาทัสสะ ปะหานัง โหติ เสียได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
5 ยะถา จะ ปะหีนัสสะ พะยาปาทัสสะ อนึ่ง ความที่พยาบาทอันตนละได้เสียแล้ว
อายะติง อะนุปปาโท โหติ ไม่เกิดขึ้นต่อไปได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
3 ถีนะมิททะ
1 สันตัง วา อัชฌัตตัง ถีนะมิททัง อนี่ง เมื่อถีนมิทธะ(ความคร้านกายและง่วงเหงา)
อัตถิ เม อัชฌัตตัง ถีนะมิทธันติ ปะชานาติ มี ณ ภายในจิต ย่อมรู้ชัดว่า ถีนมิทธะมีอยู่
ณ ภายในจิตของเรา
2 อะสันตัง วา อัชฌัตตัง ถีนะมิทธัง หรือ เมื่อถีนมิทธะไม่มี ณ ภายในจิต
นัตถิ เม อัชฌัตตัง ถีนะมิทธันติ ปะชานาติ ย่อมรู้ชัดว่า ถีนมิทธะไม่มี ณ ภายในจิตของเรา
3 ยะถา จะ อะนุปปันนัสสะ อนึ่ง ความที่ถีนมิทธะอันยังไม่เกิดขึ้น
ถีนะมิทธัสสะ อุปปาโท โหติ ย่อมเกิดขึ้นได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
4 ยะถา จะ อุปปันนัสสะ อนึ่ง ความละถีนมิทธะที่เกิดขึ้นแล้ว
ถีนะมิทธัสสะ ปะหานัง โหติ เสียได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
5 ยะถา จะ ปะหีนัสสะ ถีนะมิทธัสสะ อนึ่ง ความที่ถีนมิทธะอันตนละเสียแล้ว เกิดขึ้น
อายะติง อะนุปปาโท โหติ ไม่เกิดขึ้นต่อไปได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น