วันเสาร์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2556

ธชัคคสูตร 24-3-56-3


โน เจ มัง อะนุสสะเรยยาถะ                             ถ้าท่านทั้งหลายไม่ระลึกถึงเรา
อะถะ ธัมมัง อะนุสสะเรยยาถะ                        ทีนั้นพึงระลึกถึงพระธรรมว่า
สฺวากฺขาโต ภะคะวะตา  ธัมโม                          พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว
สันทิฏฐิโก                                                       เป็นของอันบุคคลพึงเห็นเอง
อะกาลิโก                                                          เป็นของไม่มีกาลเวลา
เอหิปัสสิโก                                                       เป็นของร้องเรียกผู้อื่นให้มาดูได้
โอปะนะยิโก                                                     เป็นของอันบุคคลพึงน้อมเข้ามาใส่ใจ
ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ                          เป็นของอันวิญญูชนทั้งหลาย พึงรู้เฉพาะตัว ดังนี้
ธัมมัง หิ โว ภิกขะเว อะนุสสะระตัง                 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะว่าเมื่อท่านทั้งหลาย
                                                                        ตามระลึกถึงพระธรรมอยู่
ยัมภะวิสสะติ ภะยัง วา ฉัมภิตัตตัง                  ความกลัวก็ดี ความหวาดสะดุ้งก็ดี
วา โลมะหังโส วา                                             ขนพองสยองเกล้าก็ดีอันใดจักมี
โส ปหิยยิสสะติ                                                อันนั้น จักหายไป
โน เจ ธัมมัง อะนุสสะเรยยาถะ             ถ้าท่านทั้งหลาย ไม่ระลึกถึงพระธรรม
อะถะ สังฆัง อะนุสสะเรยยาถะ                        ทีนั้นพึงตามระลึกถึงพระสงฆ์ว่า
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต                                  พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
สาวะกะสังโฆ                                                  เป็นผู้ปฏิบัติถูกแล้ว
อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต                                พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
สาวะกะสังโฆ                                                  เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว
ฌายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต                           พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
สาวะกะสังโฆ                                                  เป็นผู้ปฏิบัติถูกแล้ว
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต                            พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
สาวะกะสังโฆ                                                  เป็นผู้ปฏิบัติชอบแล้ว
ยะทิทัง                                                                        คือ
จัตตาริ ปุริสะยุคานิ                                          คู่แห่งบุรุษทั้งหลาย
อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา                                       บุรุษบุคคลทั้งหลาย
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ                       นี่พระสงฆ์สาวก ของพระผู้มีพระภาคเจ้า
อาหุเนยโย                                                        ท่านเป็นผู้ควรสักการะที่เขานำมาบูชา
ปานุเนยโย                                                       ท่านเป็นผู้ควรของต้อนรับ
ทักขิเณยโย                                                      ท่านเป็นผู้ควรทักษิณาทาน
อัญชะลิกะระณีโย                                             ท่านเป็นผู้ควรอัญชลีกรรม
อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ               ท่านเป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ดังนี้
สังฆัง หิ  โว ภิกขะเว อนุสสะระตัง                  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะว่าเมื่อท่านทั้งหลาย ระลึก
ถึงพระสงฆ์อยู่
ยัมภะวิสสะติ ภะยัง วา ฉัมภิตัตตัง                  ความกลัวก็ดี ความหวาดสะดุ้งก็ดี ขนพองสยอมเกล้า
วา โลมะหังโส วา                                             ก็ดี อันใด จักมีก็
โส ปะหิยยิสสะติ                                              อันนั้นจักหายไป

ไม่มีความคิดเห็น: