วันพุธที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

โคตมกะเจติยธัมมปริยายสูตร


โคตมกะเจติยธัมมปริยายสูตร
อะภิญญายะ โข โส ภะคะวา                             พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น
ธัมมัง เทเสติ                                                    ทรงแสดงธรรมเพื่อความรู้ยิ่งแล
โน อะนะภิญญายะ                                           เพื่อความไม่รู้ยิงหามิได้
สะนิทานัง ธัมมัง เทเสติ                                   ทรงแสดงธรรมมีเหตุ
โน อะนิทานัง                                                   ไม่มีเหตุ หามิได้
สัปปาฏิหาริยัง  ธัมมัง เทเสติ                           ทรงแสดงธรรมมีปาฏิหาริย์
โน อัปปาฏิหาริยัง                                            ไม่มีปาฏิหาริย์ หามิได้
ตัสสะ โข ปะนะ ภะคะวะโต                             ก็เพื่อพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นแล
อะภิญญายะ ธัมมัง เทสะยะโต                         ทรงแสดงธรรมเพื่อความรู้ยิ่ง
โน อะนะภิญญายะ                                           เพื่อความไม่รู้ยิ่ง หามิได้
สนิทานัง ธีมมัง เทสะยะโต                              ทรงแสดงธรรมมีเหตุ
โน อะนิทานัง                                                   ไม่มีเหตุ หามิได้
สัปปาฏิหาริยัง  ธัมมัง เทสะยะโต                    ทรงแสดงธรรมมีปาฏิหาริย์
โน อัปปาฏิหาริยัง                                            ไม่มีปาฏิหาริย์ หามิได้
กะระณีโย โอวาโท                                            โอวาทของพระองค์ควรกระทำ
กะระณียา อะนุสาสะนี                                     อนุสาสนีของพระองค์ควรกระทำ
อะลัญจะ ปะนะ โน ตุฏฐิยา                              ก็แลควรแท้ที่เราทั้งหลายจะยินดี
อะลัง อัตตะมะนะตายะ                                    ควรจะดีใจ
อะลัง โสมะนัสสายะ                                        ควรจะโสมนัส
สัมมาสัมพุทโธ ถะคะวา                                  ว่าพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้ตรัสรู้ชอบเองแล้ว
สฺวากฺขาโต ภะคะวะตา ธัมโม                           พระธรรม อันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว
สุปะฏิปันโน สังโฆติ.                                       พระสงฆ์ปฏิบัติดีแล้ว ดังนี้.

ไม่มีความคิดเห็น: