วันพุธที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ระตะนะสูตร


ระตะนะสูตร
ยานีธะ ภูตานิ สมาคะนาติ                              หมู่ภูตประจำถิ่นเหล่าใด ประชุมกันแล้วในนครนี้
ภูมมานิ วา ยานิวะ อันตะลิกเข                                    ก็ดี เหล่าใดประชุมกันแล้วในอากาศก็ดี
สัพเพวะ ภูตา สุมะนา ภวันตุ                          ขอหมู่ภูตทั้งปวงจงเป็นผู้ดีใจ
อะโถปิ สักก้จจะ สุณันตุ ภาสิตัง                      และจงฟังภาษิตโดยเคารพ
ตัสมา หิ ภูตา นิสาเมถะ สัพเพ                                    เพราะเหตุนั้นแล ท่านภูตทั้งปวง จงตั้งใจฟัง
เมตตัง กะโรถะ มานุสิยา ปะชายะ                  กระทำไมตรีจิต ในหมู่มนุษยชาติประชุมชน
ทิวา จะ รัตโต จะ หะรันติ เว พะลิง                 มนุษย์เหล่าใด ย่อมสังเวยทั้งกลางวันกลางคืน
ตัสมา หิ เน รักขะถะ อัปปะมัตตา                   เพราะเหตุนั้นแล ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ไม่ประมาท
รักษาหมู่มนุษย์ทั้งหลายเหล่านั้น
ยังกิญจิ วิตตัง อิธะ วา หุรัง วา                        ทรัพย์เครื่องปลื้มใจ อันใดอันหนึ่ง ในโลกนี้หรือ
สัคเคสุ วา ยัง ระตะนัง ปะณีตัง                      โลกอื่น  หรือรัตนะอันใด อันประณีตในสวรรค์
นะ โน สะมัง อัตถิ ตถาคเตน                          รัตนะอันนั้นเสมอด้วยพระตถาคตเจ้ามีมีเลย
อิทัมปิ พุทเธ ระตะนัง ปะณีตัง                        แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระพุทธเจ้า
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
ขะยัง วิราคัง อะมะตัง ปณีตัง                          พระศากยมุนีเจ้า  มีพระหฤทัยดำรงมั่นได้บรรลุธรรม
ยะทัชเคา สักยะมุนี สะมาหิโต                         อันใดเป็นทีสิ้นกิเลส เป็นอมฤตธรรมอันประณีต
นะ เตนะ  ธัมเมนะ สะมัตถิ กิญจิ                    สิ่งไรๆ เสมอด้วยพระธรรมนั้นย่อมไม่มี
อิทัมปิ ธัมเม ระตะนัง ปณีตัง                          แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระธรรม
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
ยัมพุทธะเสฏโฐ                                               พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด ทรงสรรเสริญแล้ว
ปริวัณณยี สุจิง                                                 ซึ่งสมาธิอันใด ว่าเป็นธรรมอันสะอาด
สมาธิมานันตะริกัญญะมาหุ                            บัณฑิตทั้งหลาย กล่าวซึ่งสมาธิอันใด ว่าให้ผล
สะมาธินา เตนะ สะโม นะ วิชชะติ                  โดยลำดับสมาธิอื่น เสมอด้วยสมาธินั้นย่อมไม่มี
อิทัมปิ ธัมเม ระตะนัง ปณีตัง                          แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระธรรม
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงมี
เย ปัคคะลา อัฏฐะ สะตัง ปสัตถา                    บุคคลเหล่าใด จำพวก คู่  อันสัตบุรุษทั้งหลาย
จ้ตตาริ เอตานิ ยุคานิ โหนติ                            สรรเสริญแล้ว บุคคลเหล่านั้นบุคคลเหล่านั้น เป็นเต
ทักขิเณยยา สุคะตัสสะ สาวะกา                      สาวกของพระสุคต ควรแก่ทักษิณาทาน
เอเตสุ ทินนานิ มะหัปผะลานิ                          ทานทั้งหลาย อันบุคคลถวายในท่านเหล่านั้นย่อมมีผลมาก 
อิทัมปิ สังเฆ ระนะนัง ปณีตัง                          แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระสงฆ์
เอเตนะ สัจเจน สุวัตถิ โหตุ                              ด้วยคำสัตย์นี้ ความสวัสดีจงมี
เย สัปปะจิตตา มะนะสา ทัฬเหนะ                  พระอริยบุคคลทั้งหลายเหล่าใด ในศาสนาพระโคดมเจ้า
นิกกามิโน โคตะมะสาสนัมหิ                          ประกอบดีแล้ว มีใจมั่นคง มีความใคร่ออกไปแล้ว
เต ปัตติปัตตา อะมะตัง วิคัยหะ                      พระอริยบุคคลทั้งหลายเหล่านั้น
ลัทธา มุธา นิพพุติง ภุญชะมานา                     ถึงพระอรหัตผลที่ควรถึง หยั่งเข้าสู่พระนิพพาน
อิทัมปิ สังเฆ ระตะนัง ปณีตัง                          ได้ซึ่งความดับกิเลส โดยเปล่าๆ แล้วเสวยผลอยู่
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระสงฆ์
ยะถินทะขีโล ปะฐะวิง สิโต สิยา                     ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
จตุพภิ วาเตภิ อะสัมปะกัมปิโย                                    เสาเขื่อนลงดินแล้วไม่หวั่นไหวด้วยพายุ ๔ ทิศ ฉันใด
ตะถูปะมัง สัปปุริสัง วะทามิ                            ผู้ใด เล็งเห็นอริยส้จทั้งหลาย เรารียกผู้นั้นว่า
โย อะริยะสัจจานิ อะเวจจะ ปัสสะติ                เป็นสัตบุรุษไม่หวั่นไหวด้วยโลกธรรม อุปมาฉันนั้น
อิทัมปิ สังเฆ ระตะนัง ปณีตัง                          แม้อันนี้ เป็นรตนะอันประณีตในพระสงฆ์
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
เย อริยะสัจจานิ วิภาวะยันติ                            พระโสดาบันจำพวกใด กระทำให้แจ้งอยู่ ซึ่งอริยสัจ
คัมภีระปัญเญนะ สุเทสิตานิ                            ทั้งหลาย อันพระศาสดาผู้มีปัญญาลึกซึ้งแสดงดีแล้ว
กัญจาปิ เต โหนติ         ภุสัปปะมัตตา              พระโสดาบันจำพวกนั้น ยังเป็นผู้ประมาทก็ดี
นะ เต ภะวัง อัฏฐะมะมาทิยันติ                       ถึงกระนั้น ท่านย่อมไม่ถือเอาภพที่ (คือเกิดอีก
อิทัมปิ สังเฆ ระตะนัง ปณีตัง                          อย่างมาก ชาติ)แม้อันนี้ เป็นรัตนอันประณีตในพระสงฆ์
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงมี
สหาวัสสะ ทัสสะนะสัมปะทายะ                    สังโยชน์สามประการคือสักกายะทิฏฐิ วิจิกิจฉา
ตยัสสุ ธัมมา ชะหิตา ภะวันติ                          สีลัพพตปรามาส อันใด ซึ่งเป็นกิเลสผูกสัตว์ไว้ในภพ
สักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉิตัญจะ                               อันหนึ่งยังมีอยู่ ธรรมเหล่านั้น อันพระโสดาบัน
สัลัพพะตัง ว่าปิ ยะทัตถิ กิญจิ                         ละได้แล้ว พร้อมด้วยทัสสนะสมบัติ
คือ โสดาปัตติมรรคทีเดียว
จตูหะปาเยหิ จะ วิปปะมุตโต                          อนึ่ง พระโสดาบันเป็นผู้พ้นแล้วจากอบายทั้ง            
ฉะ จาภิฐานานิ อะภัพโพ กาตุง                       ไม่อาจะเพื่อจะกระทำอภิฐานทั้ง
(คืออนันตริยกรรม และการเข้ารีต)
อิทัมปิ สังเฆ ระตะนัง ปณี่ตัง                          แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระสงฆ์
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
กิญจาปิ โส กัมมัง กะโรติ  ปาปะกัง                 พระโสดาบันนั้น ยังกระทำความผิดเล็กน้อยทางกาย
กาเยนะ วาจายุทะ เจตะสา วา                         วาจาหรือใจได้บ้าง (เพราะความพลั้งพลาด)
อภัพโพ โส ตัสสะ ปฏิจฉะทายะ                     เมื่อทำแล้วท่านเปิดเผย ไม่ปกปิดความผิดนั้นไว้
อภัพพะตา ทิฏฐะปะทัสสะ วุตตา                   ความที่บุคคลผู้เข้าถึงกระแสพระนิพพานแล้ว
เป็นผู้ไม่ปกปิดความผิดไว้นี้ อันเราตถาคตกล่าวแล้ว
อิทัมปิ สังเฆ ระตะนัง ปณีตัง                          แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระสงฆ์
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
วะนัปปะคุมเพ ยะถา ผุสสคคัคเค                    พุ่มไม้ในป่า มียอดอันบานแล้วในเดือนต้นคิมหะ
คิมหานะมาเส ปะฐะมัสสิงคิมเห                    แห่งคิมหฤดู ฉันใดพระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ทรง
ตถูปะมัง ธัมมะวะรัง อะเทสะยิ                       แสดงพระธรรมให้ถึงพระนิพพาน เพื่อประโยชน์แก่
นิพพานะคามิง ปะระมัง หิตายะ                    สัตว์ทั้งหลาย มีอุปมาฉันนั้น
อิทัมปิ พุทเธ ระตะนัง ปะณีตัง                        แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระพุทธเจ้า
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสจงมี
วะโร วะรัญญู วะระโท วะราหะโร                   พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ ทรงทราบธรรมอันประเสริฐ
อะนุตตะโร ธัมมะวะรัง อะเทสะยิ                   ประทานธรรมอันประเสริฐ นำมาซึ่งธรรมอันประเสริฐ
เป็นผู้ลบล้น ได้ทรงแสดงแล้วซึ่งพระธรรมอันประเสริฐ
อิทัมปิ พุทเธ ระตะนัง ปณีตัง                          แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระพุทธเจ้า
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
ขีณัง ปุราณัง นะวัง นัตถิ สัมภะวัง                  กรรมเก่า ของพระอริยบุคคลเหล่าใดสิ้นแล้ว
วิรัตตะจิตตายะติเก ภะวัสมิง                          กรรมสมภพใหม่ย่อมไม่มี
เต ขีณะพีชา อวิรุฬหิฉันทา                             พระอริยบุคคลเหล่าใด มีจิตอันหน่ายแล้วในภพต่อไป
นิพพันติ  ธีรา ยะถายัมปะทีโป                                    พระอริยบุคคลเหล่านั้น มีพืชสิ้นไปแล้ว
มีความพอใจงอกไม่ได้แล้วเป็นผู้มีปัญญา
ย่อมปรินิพพาน เหมือนประทีปอันดับไป ฉะนั้น
อิทัมปิ สังเฆ ระตะนัง ปะณีตัง                                    แม้อันนี้ เป็นรัตนะอันประณีตในพระสงฆ์
เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ                           ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมี
ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ                            ภูตประจำถิ่นเหล่าใด ประชุมกันแล้วในพระนครก็ดี
ภุมมานิ ยา ยานิวะ อันตะลิกเข                                    เหล่าใดประชุมกันแล้วในอากาศก็ดีเราทั้งหลายจง
ตะถาคะตัง เทวะมนุสสะปูชิตัง                      นมัสการพระพุทธเจ้าผู้มาแล้วอย่างนั้น ผู้อันเทวดา
พุทธัง นะมัสสามะ สุวัตถิ โหตุ                       และมนุษย์บูชาแล้ว ขอความสวัสดีจงมี
ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ                            ภูตประจำถิ่นเหล่าใด ประชุมกันแล้วในพระนครก็ดี
ภุมมานิ ยา ยานิวะ อันตะลิกเข                                    เหล่าใดประชุมกันแล้วในอากาศก็ดีเราทั้งหลายจง
ตะถาคะตัง เทวะมนุสสะปูชิตัง                      นมัสการพระธรรมผู้มาแล้วอย่างนั้น ผู้อันเทวดา
ธัมมัง นะมัสสามะ สุวัตถิ โหตุ                                   และมนุษย์บูชาแล้ว ขอความสวัสดีจงมี
ยานีธะ ภูตานิ สะมาคะตานิ                            ภูตประจำถิ่นเหล่าใด ประชุมกันแล้วในพระนครก็ดี
ภุมมานิ ยา ยานิวะ อันตะลิกเข                                    เหล่าใดประชุมกันแล้วในอากาศก็ดีเราทั้งหลายจง
ตะถาคะตัง เทวะมนุสสะปูชิตัง                      นมัสการพระสงฆ์ผู้มาแล้วอย่างนั้น ผู้อันเทวดา
สังฆัง นะมัสสามะ สุวัตถิ โหตุ                                   และมนุษย์บูชาแล้ว ขอความสวัสดีจงมี

ไม่มีความคิดเห็น: