วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555

ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน ๓๖


กะตะโม จะ ภิกขะเว                                         ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัมมาอาชีวะ(วิรัติธรรมเป็นที่เลี้ยง
สัมมาอาชีโว                                                     ชีพชอบ) เป็นอย่างไร?
อิธะ ภิกขะเว อะริยะสาวะโก                            ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พระอริยสาวกในธรรมวินัยนี้
มิจฉาอาชีวัง ปะหายะ                                      ละความเลี้ยงชีพผิดแล้ว
สัมมาอาชีเวนะ ชีวิกัง กัปเปติ                          ย่อมสำเร็จความเป็นอยู่ด้วยการเลี้ยงชีพชอบ
อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว สัมมาอาชีโว                 ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันนี้ที่กล่าวว่า สัมมาอาชีวะ
(วิรัติธรรมเป็นเครื่องเลี้ยงชีพชอบ)
กะตะโม จะ ภิกขะเว                                         ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัมมาวายามะ(ความพยายามชอบ)
สัมมาวายาโม                                                   เป็นอย่างไร?
อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ                                            ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1อะนุปปันนานัง ปาปกานัง                             เพื่อจะยังอกุศลธรรมอันเป็นบาป
อะกุสะลานัง  ธัมมานัง อะนุปปาทายะ             ที่ยังไม่เกิดขึ้น ไม่ไห้เกิดขึ้น
ฉันทัง ชะเนติ วายะมะติ                                  ย่อมยังความพอใจให้บังเกิด ย่อมพยายาม
วิริยัง อาระภะติ                                                ย่อมปรารภความเพียร
จิตตัง ปัคคัณหาติ ปะทะหะติ                          ย่อมประคองจิตไว้
2 อุปปันนานัง ปาปะกานัง                              เพื่อจะละอกุศลธรรมอันเป็นบาป
อะกุสะลานัง  ธัมมานัง ปะหานายะ                  ที่เกิดขึ้นแล้ว
ฉันทัง ชะเนติ วายะมะติ                                  ย่อมยังความพอใจให้บังเกิด ย่อมพยายาม
วิริยัง อาระภะติ                                                ย่อมปรารภความเพียร
จิตตัง ปัคคัณหาติ ปะทะหะติ                          ย่อมประคองจิตไว้
3อะนุปปันนานัง กุสะลานัง ธัมมานัง              เพื่อจะยังกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดขึ้น
อุปาทายะ                                                         ไห้เกิดขึ้น
ฉันทัง ชะเนติ วายะมะติ                                  ย่อมยังความพอใจให้บังเกิด ย่อมพยายาม
วิริยัง อาระภะติ                                                ย่อมปรารภความเพียร
จิตตัง ปัคคัณหาติ ปะทะหะติ                          ย่อมประคองจิตไว้
4 อุปปันนานัง กุสลานัง  ธัมมานัง                   เพื่อความตั้งอยู่ ไม่ให้สาบศูนย์
ฐิติยา อะสัมโมสายะ ภิยโยภาวายะ                   เจริญยิ่ง ไพบูลย์มีขึ้นเต็มเปี่ยม
เวปุลลายะ ภาวะนายะ ปาริปูริยา                     แห่งกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว
ฉันทัง ชะเนติ วายะมะติ                                  ย่อมยังความพอใจให้บังเกิด ย่อมพยายาม
วิริยัง อาระภะติ                                                ย่อมปรารภความเพียร
จิตตัง ปัคคัณหาติ ปะทะหะติ                          ย่อมประคองจิตไว้
 อะยัง วุจจะติ ภิกขะเว                                     ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันนี้ที่กล่าวว่า สัมมาวายามะ
สัมมาวายาโม                                                   (ความพยายามชอบ)

ไม่มีความคิดเห็น: