วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555

ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน ข้อกำหนดด้วยธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน


ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน                               ข้อกำหนดด้วยธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน
กะถัญจะ ภิกขะเว ภิกขุ                                    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็อย่างไร ภิกษุ                            
ธัมเมสุ  ธัมมานุปัสสี วิหะระติ                         ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมเนืองๆ อยู่
นิวรณ์ 5                                              
อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ                                            ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ธัมเมสุ  ธัมมานุปัสสี วิหะระติ                         ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
ปัญจะสุ นีวะระเณสุ                                         คือนิวรณ์ 
กะถัญจะ ภิกขะเว ภิกขุ                                    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็อย่างไร ภิกษุ
ธัมเมสุ ธัมมานุปัสสี วิหะระติ                          ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
ปัญจะสุ นีวะระเณสุ                                         คือนิวรณ์
อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ                                            ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้
1 กามฉันทะ
1  สันตัง วา อัชฌัตตัง กามะฉันทัง                  เมื่อกามฉันท์ ( ความพอใจในกามารมณ์) มี ภายในจิต
อัตถิ เม อัชฌัตตัง กามะฉันโทติ ปะชานาติ      ก็รู้ชัดว่า กามฉันท์มีอยู่ ภายในจิตของเรา
2  อะสันตัง วา อัชฌัตตัง กามะฉันทัง              หรือเมื่อกามฉันท์ไม่มี ภายในจิต
นัตถิ เม อัชฌัตตัง กามะฉันโทติ ปะชานาติ     ก็รู้ชัดว่ากามฉันท์ไมมี ภายในจิตของเรา
3  ยะถา   จะ อะนุปปันนัสสะ                          อนึ่ง กามฉันท์อันยังไม่เกิดขึ้น
กามะฉันทัสสะ อุปปาโท โหติ                          ย่อมเกิดขึ้นได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
4  ยะถา จะ อุปปันนัสสะ                                 อนึ่ง ความละกามฉันท์ที่เกิดขึ้นแล้วเสียได้
กามะฉันทัสสะ ปะหานัง โหติ                          ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
5  ยะถา จะ ปะหีนัสสะ กามะฉันทัสสะ            อนึ่ง ความที่กามฉันท์อันตนละเสียแล้ว
อายะติง อะนุปปาโท โหติ                                ไม่เกิดขึ้นต่อไปได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
2. พยาบาท
1 สันตัง วา อัชฌัตตัง พะยาปาทัง                   อนึ่ง เมื่อพยาบาท (ความคิดแช่งสัตว์ให้พินาศ)
มี ภายในจิต
อัตถิ เม อัชฌัตตัง พะยาปาโทติ ปะชานาติ      ย่อมรู้ชัดว่า พบาบาทมีอยู่ ภายในจิตของเรา
อะสันตัง วา อัชฌัตตัง พะยาปาทัง              หรือเมื่อพยายามไม่มี ภายในจิต     
นัตถิ เม อัชฌัตตัง พะยาปาโทติ ปะชานาติ      ย่อมรู้ชัดว่าพยายามไม่มี ภายใจจิตของเรา
3  ยะถา   จะ อะนุปปันนัสสะ                          อนึ่ง ความที่พยายามอันยังไม่เกิดขึ้น
พะยาปาทัสสะ อุปปาโท โหติ                          ย่อมเกิดขึ้นได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
4  ยะถา จะ อุปปันนัสสะ                                 อนึ่ง ความละพยาบาทที่เกิดขึ้นแล้ว
พะยาปาทัสสะ ปะหานัง โหติ                          เสียได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
5  ยะถา จะ ปะหีนัสสะ พะยาปาทัสสะ            อนึ่ง ความที่พยาบาทอันตนละได้เสียแล้ว
อายะติง อะนุปปาโท โหติ                                ไม่เกิดขึ้นต่อไปได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
3 ถีนะมิททะ
1 สันตัง วา อัชฌัตตัง ถีนะมิททัง                    อนี่ง เมื่อถีนมิทธะ(ความคร้านกายและง่วงเหงา)
อัตถิ เม อัชฌัตตัง  ถีนะมิทธันติ  ปะชานาติ    มี ภายในจิต ย่อมรู้ชัดว่า ถีนมิทธะมีอยู่
ภายในจิตของเรา
อะสันตัง วา อัชฌัตตัง ถีนะมิทธัง               หรือ เมื่อถีนมิทธะไม่มี ภายในจิต
นัตถิ เม อัชฌัตตัง  ถีนะมิทธันติ ปะชานาติ     ย่อมรู้ชัดว่า ถีนมิทธะไม่มี ภายในจิตของเรา
3  ยะถา   จะ อะนุปปันนัสสะ                          อนึ่ง ความที่ถีนมิทธะอันยังไม่เกิดขึ้น
ถีนะมิทธัสสะ อุปปาโท โหติ                            ย่อมเกิดขึ้นได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
4  ยะถา จะ อุปปันนัสสะ                                 อนึ่ง ความละถีนมิทธะที่เกิดขึ้นแล้ว
ถีนะมิทธัสสะ  ปะหานัง โหติ                           เสียได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย
5  ยะถา จะ ปะหีนัสสะ ถีนะมิทธัสสะ             อนึ่ง ความที่ถีนมิทธะอันตนละเสียแล้ว เกิดขึ้น
อายะติง อะนุปปาโท โหติ                                ไม่เกิดขึ้นต่อไปได้ด้วยประการใด
ตัญจะ ปะชานาติ                                             ย่อมรู้ประการนั้นด้วย

ไม่มีความคิดเห็น: