การกำหนดลมหายใจและฐานที่ตั้งของลม
ในหนังสือปฏิปทาของพระธุดงค์กัมมัฏฐานได้กล่าวเรื่องนี้ไว้ ดังนี้
“การกำหนดลมหายใจและฐานที่ตั้งของลมก็เหมือนกัน
เมื่อกำหนดลมทีแรกได้กำหนดไว้ในที่เช่นไร เช่น กำหนดที่ดั้งจมูกเป็นต้น เวลาดูลมเพลินไปด้วยความสนใจ อาจเกิดความสงสัยขึ้นมาในเวลานั้นได้ว่า
ลมได้เคลื่อนไปจากดั้งจมูกไปอยู่ในฐานอื่น เป็นต้น แล้วตั้งลมที่ดั้งจมูกใหม่
ดังนี้ เรียกว่าก่อกวนตนเองด้วยความสำคัญ จะไม่เกิดผลได้เลย เพราะความสงสัยมาแย่งเอาไปเสียหมด
เพื่อความถูกต้องและหายกังวลในฐานต่างๆ จึงควรปฏิบัติตามที่กล่าวมาในอาการอื่นๆ คือพึงทำความรู้ชัดในกองลมที่ผ่านเข้าผ่านออกด้วยสติทุกระยะไปจนถึงที่สุดของลม
แม้ฐานของลมจะปรากฏว่าสูงต่ำ
หรือผิดไปจากฐานเดิมตามความเข้าใจก็ตาม
จะไม่ทำให้การกำหนดนั้นเสียไปแม้แต่น้อยเลย
ยิ่งจะทำให้ลมกับจิตสนิทแนบต่อกันไปตลอดที่สุดของการภาวนาหรือที่สุดของลม”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น