วันพฤหัสบดีที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2555

ปัพพโตปมคาถา


บทสวดเกี่ยวกับคนตาย  
ปัพพโตปมคาถา
ยะถาปิ เสลา วิปุลา                                          ภูเขาทั้งหลาย ล้วนด้วยหิน
นะภัง อาหัจจะ ปัพพะตา                                 อันไพบูล สูดจดฟ้า
สะมันตา อะนุปะริเยยยุง                                  กลิ้งบดสัตว์มาทั้ง ทิศ
นิปโปเถนตา จะตุททิสา                                  แม้ฉันใด
เอวัง ชะรา จะ มัจจุ จะ                                     ความแก่ และ ความตาย ย่อมครอบงำสัตว์
อะธิวัตตันติ ปาณิโณ                                        ทั้งหลาย ฉันนั้น
ขัตติเย พฺราหฺมเณ เวสเส                                  เป็นกษัตริย์ก็ตาม เป็นพราหมณ์ก็ตาม
สุทเท จัณพาละปุกกุเส                                     เป็นพลเมืองก็ตามเป็นไพร่ก็ตาม เป็นครึ่งชาติก็ตาม
นะ กิญจิ ปะริวัชเชติ                                        เป็นกุลีเทหยากเยื่อก็ตามมิได้เว้นสิ่งไรๆ ไว้
สัพพะเมวาภิมัททะติ                                       ย่อมครอบงำสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงทีเดียว
นะ ตุตถะ หัตถีนัง ภูมิ                                     ภูมิแห่งช้างทั้งหลายย่อมไม่มีย่อมไม่มีในชราและมรณะนั้น
นะ ระถานัง นะ ปัตติยา                                   ภูมิแห่งรถทั้งหลาย แห่งพลเดินเท้า ย่อมไม่มี             
นะ จาปิ มันตะยุทเธนะ                                    อนึ่ง อันใคร ไม่อาจเพื่อจะชนะชรามรณะนั้น
สักกะ เชตุง ธะเนนะ วา                                   ด้วยการสู้รบ ด้วยเวทมนตร์หรือด้วยทรัพย์
ตัสมา หิ ปัณฑิโต โปโส                                    เหตุนั้นแล ผู้เป็นบัณฑิต
สัมปัสสัง อัตถะมัตตะโน                                 เมื่อเห็นประโยชน์ของตน
พุทเธ ธัมเม จะ สังเฆ จะ                                  ผู้มีปัญญา ควรจะปลูกความเชื่อในพระพุทธ พระธรรม
ธีโร สัทธัง นิเวสะเย                                         และพระสงฆ์
โย ธัมมะจารี กาเยนะ                                       ผู้ใดเป็นผู้ประพฤติธรรมด้วยกาย
วาจายะ อุทะ เจตะสา                                       ด้วยวาจา หรือด้วยใจ
อิเธวะ นัง ปะสังสันติ                                       บัณพิตทั้งหลาย ย่อมสรรเสริญผู้นั้น ในโลกนี้ทีเดียว
เปจจะ สัคเค ปะโมทะตี.                                  ผู้นั้นละโลกนี้ไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์

ไม่มีความคิดเห็น: