วันพฤหัสบดีที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2555

มหาสมัยสูตร ๖


อะถาคู นาภะสา นาคา                                     อนึ่ง นาคทั้งหลายอยู่ในสระ ชื่อ นาสภะบ้าง
เวสาลา สะหะตัจฉะกา                                     อยู่ในเมืองเวสาลีบ้าง กับด้วยบริษัทแห่ง
กัมพลัสสะตะรา อาคู                                       ตัจฉกนาคาราชก็มา กัมพลนาคและอัสสตรนาคก็มา
ปายาคา สะหะ ญาติภิ                                      นาคผู้อยู่ในป่า ชื่อปายาคะกับด้วยญาติทั้งหลายก็มา
ยามูนา ธะตะรัฏฐา จะ                                     นาคผู้อยู่ในแม่น้ำยมุนา เกิดในสกุลธตะรฆฐ์
อาคู นาคา ยะสัสสิโน                                       ผู้มียศบริวารก็มา
เอราวัณโณ มะหานาโค                                                เอราวรรณเทพบุตร ผู้เป็นช้างใหญ่
โสปาคะ สะมิติง วะนัง                                     แม้เขาก็มาสู่ป่ามหาวัน เป็นที่ประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย
เย ราคะราเช สะหะสา หะรันติ                         สัตว์ทวิชาติทเป็นทิพย์ มีปีกมีตาอันบริสุทธิ์
ทิพพา ทิชา ปักขิ วิสุทธะจักขู                         คือพระยาครุฑเหล่าใด นำนาคราชไปได้โดยพลัน
เวหายะสา เต วะนะมัชฃฌะปัตตา                   พระยาครุฑเหล่านั้น ได้มาโดยอากาศ
ถึงท่ามกลางแห่งป่ามหาวัน
จิตฺตะรา สุปัณณา อิติ เตสะ นามัง                    ชื่อของพระยาครุฑเหล่านั้นว่าจิตรสุบรรณ
อะภะยันตะทา นาคะราชานะมาสิ                    ในกาลนั้น อภัยได้มีแล้วแก่นาคราชทั้งหลาย
สุปัณณะโต เขมะมะกาสิ พุทโธ                        พระพุทธเจ้า ได้ทรงกระทำพระยานาค
ให้เกษมจากพระยาสุบรรณ
สัณหาหิ วาจาหิ อุปะวะหะยันตา                     พระยานาคกับพระยาสุบรรณเจรจากัน
นาคา   สุปัณณา สะระณะมะกังสุ  พุทธัง         ด้วยวาจาไพเราะกระทำพระพุทธเจ้าให้เป็นสรณะ
ชิตา วะชิระหัตเถนะ                                        พวกอสูร ซึ่งอยู่ในสมุทร อันวชิรหัตถ์ คือ พระอินทร์
สะมุททัง อะสุรา สิตา                                      ได้รบชนะแล้ว
ภาตะโร วาสะวัสเสเต                                       นาคและสุบรรณนั้น เป็นผู้มีฤทธิ์ มียศ
อิทธิมันโน ยะสัสสิโน                                      เคยเป็นพี่น้องของท้าววาสวะ คือ พระอินทร์
กาละกัญชา มะหาภิสมา                                   พวกกาลกัญชาอสูร มีกายใหญ่พิลึกก็มา
อะสุรา ทานะเวฆะสา                                       พวกทานเวฆสาอสูรก็มา
เวปะจิตติ สุจิตติ จะ                                         เวปจิตติอสูรก็มา สุจิตติอสูรก็มา
ปะหาราโท นะมุจี สะหะ                                  และปะหาราทอสูรก็มา นมุจี พระยามารก็มาด้วย
สะตัญจะ พะลิปุตตานัง                                   บุตรของพลิอสูร ร้อย
สัพเพ เวโรจะนามะกา                                      มีชื่อว่าไพโรจน์ทั้งหมด
สันนัยหิตฺวา พะลิง เสนัง                                 ผูกสอดเครื่องเสนาอันมีกำลัง
ราหุภัททะมุปาคะมุง                                        เข้าไปไกล้อสุรินทราหูแล้วกล่าวว่า
สะมะโยทานิ ภัททันเต                                     ดูก่อนท่านผู้เจริญ บัดนี้เป็นสมัยกาล
ที่ประชุมกันดังนี้แล้ว
ภิกขูนัง สะมิติง วะนัง                                      ได้เข้าไปสู่ป่ามหาวัน เป็นที่ประชุมของภิกษุทั้งหลาย

ไม่มีความคิดเห็น: